Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Ανέστης Βλάχος: Μια ξεχωριστή περίπτωση της ελληνικής οθόνης!!!


Ο Ανέστης Βλάχος πήρε μέρος σε πάμπολλες ταινίες της εγχώριας παραγωγής, υποδυόμενος συνήθως δεύτερους ρόλους. Υπήρξαν και τρεις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε.

Η μία ήταν Ο Φόβος (1966) του Κώστα Μανουσάκη  και στην οποία το rw έχει κάνει ειδική ανάρτηση στην ενότητα: "Ξεχασμένα Διαμάντια": (http://therearwindowproject.blogspot.com/2010/11/blog-post_05.html)


 
 Η άλλη το "Κιέριον" (1968) του Δήμου Θέου μια αρκετά πρωτοποριακή για την εποχή της ταινία που καταπιανόταν με τη δολοφονία του δημοσιγράφου Πολκ από το παρακράτος λίγο πριν το τέλος του εμφυλίου πολέμου.


 
 
Και η τρίτη το "Ληστεία στην Αθήνα" (1969) του Βαγγέλη Σερντάρη.
 
 
 
 
Προικισμένος με τη μεγάλη στόφα των ηθοποιών που "έγραφαν" στο πανί, μια κινηματογραφόφατσα που έμπαινε πάντα στο πετσί του ρόλου του, είχε την τύχη να προσεχθεί και να επιλεγεί από τους πιο σημαντικούς και διορατικούς σκηνοθέτες  μας και να συνδέσει την παρουσία του στην οθόνη με τις καλύτερες ταινίες της ελληνικής παραγωγής.
Αρκεί να αναφέρω ότι έχει πάρει μέρος σε όλες σχεδόν τις πρωτοποριακές ταινίες του Νίκου Κούνδουρου:

Ο Δράκος (1956)
Οι Παράνομοι (1958)                     
Το Ποτάμι (1959)
Μικρές Αφροδίτες (1963)

Στην πολύ σημαντική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη:
 Το Κορίτσι Με Τα Μαύρα (1956)


Και τέλος θέλω να κάνω μνεία για την αριστουργηματική ερμηνεία του στην εκπληκτική ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη:


Με Τη Λάμψη Στα Μάτια (1966), όπου σε έναν δύσκολο και άκρως θεατρικό ρόλο απέναντι στον Γ. Φούντα και στον Γ. Φέρτη, δίνει ένα πραγματικό ρεσιτάλ υποκριτικής τέχνης.

5 σχόλια:

Mary Ka είπε...

Στηνν οθόνη πρώτα λάμπουν τα μάτια του Ανέστη Βλάχου, γεμάτα πάθος, πόθο, μίσος, φθόνο ή ό,τι άλλο γιοα το οποίο τον έχουν επιλέξει οι σκηνοθέτες, συνήθως κακό, και μετά εμφανίζεται το υπόλοιπο πρόσωπο, εκφραστικό κι αυτό, με τη φωνή να σιγοντάρει και όλο μαζί το μείγμα να φτιάχνει μεγάλη υποκριτική.

navarino-s είπε...

@Mary Ka
Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα για το εκπληκτικό σχόλιο σου που με έβγαλε από μια δύσκολη θέση γιατί πήγαινα να πεισθώ πως επρόκειτο περί δικής μου ιδεοληψίας!
Να είσαι καλά!

Mary Ka είπε...

Δικές μου ιδοληψίες: Εκτός από Ανέστη Βλάχο, Λίλιαν Μηνιάτη, Σαπφώ Νοταρά, Αρης Ρέτσος, Σταθης Ψάλτης, Ομαρ Σαρίφ.
Αυτούς σκέπτομαι για την ώρα και είναι εμμονές μου για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Ανώνυμος είπε...

Ο Ανεστης Βλαχος πρωταγωνιστησε επισης και σε μια τριτη ταινια:
Ληστεια στην Αθηνα (1969) του Βαγγελη Σερνταρη.

navarino-s είπε...

Φίλε Ανώνυμε έχεις απόλυτο δίκιο μόνο που είδα το σχόλιό σου με ένα, σχεδόν, χρόνο καθυστέρηση. Σ' ευχαριστώ πολύ και συμπληρώνω αμέσως την ανάρτησή μου!