My name is ...Michael Caine

Πριν δύο εβδομάδες περίπου είδαμε 4 ταινίες στη σειρά, στις οποίες πρωταγωνιστούσε ο Michael Caine . Όλα ξεκίνησαν όταν φίλος μάς προέτρεψε να δούμε την ταινία Harry Brown. Αφού θαυμάσαμε τον σπουδαίο αυτόν ηθοποιό στη συγκεκριμένη ταινία , θελήσαμε να θυμηθούμε και κάποιες άλλες σημαντικές στιγμές της καριέρας του.  Επιπλέον , την Κυριακή που μας πέρασε το ''Κ'' της Καθημερινής είχε αφιέρωμα στον ηθοποιό όπου αναφερόταν κυρίως στην προσωπική του ζωή.

 Έτσι, κάτι το άρθρο αυτό, κάτι κι οι 4 ταινίες στη σειρά που είχα δει προ ημερών , αποφάσισα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στη φιλμογραφία αυτού του σπουδαίου και τόσο ταλαντούχου ηθοποιού! Προσοχή! Θα αναφερθώ κυρίως σε ταινίες που αγαπώ ιδιαίτερα! Κι εννοείται ότι ανάμεσα τους είναι κι εκείνες οι 4 που ανέφερα στην αρχή! Πάμε!

Η ταινία που μάλλον απογείωσε την καριέρα του Micael Caine και τον έκανε ευρέως γνωστό είναι το The Ipcress file.  Η ταινία αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως....αιρετική όσον αφορά τις ταινίες κατασκοπείας! Βγάζει τη γλώσσα στον πολύ James Bond που δέσποζε εκείνη την εποχή και μας συστήνει έναν αλλιώτικο κι αλλόκοτο για τα δεδομένα κατάσκοπο, τον Harry Palmer. Διοπτροφόρος , ετοιμόλογος , ελαφρώς αγενής προς τους ανωτέρους του, έχει χιούμορ και το καλύτερο...ξέρει να μαγειρεύει κι είναι εξόχως γκουρμέ ! Το μόνο κοινό του σημείο με τον Bond είναι ότι γοητεύει εξ'ίσου επιτυχημένα το γυναικείο πληθυσμό! Τον Harry Palmer τον ξανασυναντήσαμε και σ'άλλες ταινίες όπως Funeral in Berlin και Million Dollar Brain.

Εκείνη την εποχή που γύρισε το Ipcress File έπαιξε και στην ταινία Alfie , όπου στον ομώνυμο ρόλο υποδύεται έναν επιπόλαιο νεαρό που γυρνά από σχέση σε σχέση χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες των πράξεων του. Η ταινία υπέστη ριμέικ στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Jude Law. Mε τον Jude ο Michael συναντήθηκε στην ταινία Sleuth που γυρίστηκε το 2007. Όμως, το ομώνυμο θεατρικό έργο του Harold Pinter είχε μεταφερθεί στην μεγάλη  οθόνη 35 χρόνια νωρίτερα και μαντέψτε ποιος έπαιζε τότε το ρόλο του Jude : ο Michael!

Ας αφήσουμε το μπερδεμένο γαϊτανάκι της προηγούμενης παραγράφου κι ας προχωρήσουμε σε δύο αγαπημένες μου κομεντί στις οποίες πρωταγωνιστεί ο Caine κι όπου αποδεικνύει ότι του ταιριάζει γάντι η κωμωδία! Το 1988 πρωταγωνίστησε με τον Steve Martin σε μια πανέξυπνη κομεντί όπου υποδύονται δύο απατεώνες που εκμεταλλεύονται πάμπλουτες κι αφελείς Αμερικάνες κάπου στην Κυανή Ακτή.  Οι Dirty rotten scoundrels (''Απατεώνες και τζεντλεμαν '' ελληνιστί) δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας κι ο Μichael κερδίζει τις εντυπώσεις με στυλ! Δύο χρόνια μετά πρωταγωνιστεί με τον εξαιρετικό sir Ben Kingsley , σε μια κομεντί που φέρνει τα πάνω κάτω στο θρύλο του Sherlock Holmes.  Έτσι στην ταινία ''Without a clue'' (ελληνικός - εύγλωττος- τίτλος ''Επιτέλους λίγη σοβαρότητα κε.Χόλμς'') ο πραγματικός ειδήμων του εγκλήματος είναι ο Δόκτωρ Γουότσον ενώ ο ''Σέρλοκ'' δεν είναι παρά ένας μέθυσος ηθοποιός που υποδύεται τον ιδιοφυή ντετέκτιβ. Ο Caine είναι απίστευτα   απολαυστικός στο ρόλο του , τη μια μπεκροπίνει στα καταγώγια του Λονδίνου , την άλλη στιγμή όμως είναι έτοιμος να σώσει την πόλη και τον φίλο του από τον διαβολικό Μοριάρτι. Εξαιρετικός!

Υπάρχουν δύο ταινίες στις οποίες θεωρώ ότι ο Caine έχει δώσει το όπτιμουμ της υποκριτικής του δεινότητας. Η πρώτη είναι η ταινία του Woody Allen ''Hannah and her sisters'' . Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το πώς ένας cockney σαν τον Michael κατάφερε να αποδώσει πειστικότατα έναν χαρακτήρα τόσο τυπικά νεοϋορκέζικο , νευρωτικό και ''γουντιαλλενικό'' όσο ο σύζυγος της Χάννα που την απατά με την αδερφή της. Καθόλου τυχαίο ότι το Όσκαρ 2ου αντρικού ρόλου εκείνης της χρονιάς ήταν δικό του. Από την άλλη αδίκως δεν κέρδισε το Όσκαρ το 2003 για την ερμηνεία του στην ταινία ''The quiet American'' . Στο ρόλο του κυνικού Βρετανού ανταποκριτή στη Σαϊγκόν τέλη δεκαετίας του 50, βλέπει τον κόσμο του να αλλάζει όταν στη ζωή του μπαίνει ο εκ πρώτης όψεως αφελής ''ήσυχος Αμερικανός''.

Βέβαια,  μερικά χρόνια νωρίτερα ο Caine είχε κερδίσει ένα δεύτερο Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία του -περιέργως αδιάφορου- Λάσε Χάλστρομ ''The cider house rules''.
Αλλά σκέφτομαι , τι σημασία έχουν τα βραβεία Όσκαρ. Ο Michael Caine είναι ένας πραγματικά σπουδαίος ηθοποιός , ένας ηθοποιός που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται όλο και καλύτερος. Είναι εκείνος που κάποτε εκπαίδευσε την Ρίτα , αλλά είναι κι ο πιστός Alfred του Batman. Είναι εκείνος που θα οργανώσει μια εντυπωσιακή ληστεία στο Τορίνο  και μια και βρισκόμαστε στην Ιταλία τυγχάνει να είναι κι ένας συγγραφέας φθηνών μυθιστορημάτων που μπλέκεται σε μια σουρρεάλ κατάσταση κάπου στο νότο της χώρας. Είναι ο Carter που εκδικείται για τον θάνατο του αδερφού του , είναι εκείνος που μαζί με τον Sean Connery ήθελε να γίνει βασιλιάς . Τον είδαμε σε σπουδαίες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας (''Τα παιδιά των ανθρώπων '' , ''Prestige'') και συνεχίζουμε να τον βλέπουμε σε σπουδαίες ταινίες κι αυτήν τη νέα δεκαετία (''Inception'').
Είναι εκπληκτικός , είναι μοναδικός , είναι ο Michael Caine!

Cheers mate!

Υ.Γ. : Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την κα. Μυστακίδου , για την αναφορά της στο ''Rear Window'' στη στήλη της στη χθεσινή Ελευθεροτυπία.