Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Manhattan



Το 1979 ο Woody Allen θα γυρίσει την ταινία Manhattan   την σημαντικότερη ίσως της καριέρας του. Ο σκηνοθέτης έχει αφήσει για τα καλά πίσω του  τις screwball κωμωδίες των αρχών της δεκαετίας αυτής κι έχει περάσει σε μια πιο ώριμη φάση η οποία έδωσε και το αριστούργημα αυτό , που για πολλούς άλλωστε θεωρείται η καλύτερη ταινία του.
Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο -εξαιρετική η φωτογραφία του Gordon Willis , δέστε για παράδειγμα την περίφημη σκηνή με τη νυχτερινή λήψη στη γέφυρα Queensboro- πλημμυρισμένη με την τόσο ταιριαστή μουσική του George Gershwin από το ''Rhapsody in blue'' ,η ταινία είναι ένας ύμνος του σκηνοθέτη στην αγαπημένη του πόλη , μέσα στην οποία περιφέρονται νευρωτικοί σαραντάρηδες που δε λένε να ωριμάσουν . Έτσι παρακολουθούμε τον σαραντάρη συγγραφέα Isaac Davis -που τον υποδύεται ο ίδιος ο Woody- και τις υπαρξιακές του περιπέτειες καθώς αφήνει τη 17χρονη (!) ερωμένη του-που την υποδύεται η τρυφερή Mariel Hemingway- για μια νευρωτική ιντελλεκτουέλ 40άρα -την υποδύεται η συνήθης ύποπτη συμπρωταγωνίστρια του Woody εκείνη την εποχή Diane Keaton- η οποία τυγχάνει και πρώην ερωμένη του καλύτερου του φίλου. Ο οποίος φίλος σε κάποια φάση θα ξαναδιεκδικήσει την νευρωτική 40άρα , εγκαταλείποντας τη σύζυγό του ενώ ο Isaac εκτός από τις ερωτικές του περιπέτειες έχει να αντιμετωπίσει την πρώην σύζυγό του -που την υποδύεται η Meryl Streep- και που απειλεί να εκδώσει σε βιβλίο την πρώην κοινή ζωή τους. Στο τέλος πιο ώριμη απ'όλους αποδεικνύεται η 17χρονη Tracy, ενώ οι υπόλοιποι έχουν αναλωθεί σε νευρώσεις κι υπαρξιακές αναζητήσεις. Βέβαια όλες αυτές τις σχέσεις που γίνονται ή που διαλύονται , τις συναντήσεις των ηρώων τυχαίες ή μη , o Woody της διανθίζει με εξαιρετικούς διαλόγους που ξετυλίγουν τη μεσήλικη νεύρωση αλλά και αποκαλύπτουν κενά, συναισθηματικά κυρίως. Οι κωμικές σκηνές δε λείπουν αλλά κυριαρχεί κυρίως μια μελαγχολία , εξού ίσως και το ασπρόμαυρο.
Υπάρχουν κάποιες σκηνές που είναι πραγματικά αξέχαστες , όπως ηεισαγωγή της ταινίας αλλά και τοτέλος της όπου ο Isaac πικραμένος από την εξέλιξη των πραγμάτων τρέχει στους δρόμους της πόλης για να βρει την Tracy και να της πει ότι ακόμα την αγαπά -νωρίς το θυμήθηκε! Η συνάντησή τους είναι ο ωραιότερος επίλογος που θα μπορούσε να υπάρξει. Εκείνη γυρίζει και του λέει :''Πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους'' κι εκείνος την κοιτάζει τόσο θλιμμένα ενώ η μουσική του Gershwin τυλίγει τη σκηνή σε άσπρο και μαύρο , με τρυφερότητα αλλά και τόση θλίψη και πικρία.



Ο Isaac ανάμεσα στις γυναίκες που εγκαταλείπει
ή τον εγκαταλείπουν .

(Mεταγραφή)

9 σχόλια:

Vipera Lebetina είπε...

Πόσο θα ήθελα να πάω στο Μανχάταν! Να δω τι το ξεχωριστό έχει και το έχουν λατρέψει τόσοι άλλοι!
Εξαιρετικά complicated το σενάριο! Τον παρατάει, την παρατάει και μπερδεύονται όλοι μεταξύ τους!
Να σου πω κάτι; Δεν το έχω δει. Ακόμα. Τώρα αν θες κάνε μου μύνηση! Ή ακόμα και στο μπαμπά που δεν με έβαλε στη θέση μου! Αχ, ντροπή μου!

crispy είπε...

vipera το Manhattan είναι το απόλυτο must! Και σαν ταινία και σαν...προορισμός!!!

Mike είπε...

Manhattan, Hannah and her Sisters, Annie Hall, Match Point, ειναι μακραν οι 4 καλυτερες ταινιες του θεου Woody. Την σειρα σου επιτρεπω να την αλλαξεις, μιας και εισαι μεγαλη φαν :))

crispy είπε...

mike στη δική μου τετράδα σίγουρα θα είχα τρεις από τις τέσσερις ταινίες που αναφέρεις!!

meraldia είπε...

Η καλύτερη του ταινία σίγουρα. Γεμάτη ποιητικές εικόνες ενός Μανχάταν που δεν είμαι σίγουρη αν εξακολουθεί να υπάρχει. Περιμένω πώς και πώς την επόμενη του ταινία να βγει στις αίθουσες!

crispy είπε...

meraldia εγώ ήδη ''ζεσταίνομαι'' περιμένοντας την επόμενη ταινία του! Έχω ήδη δει scoop & whatever works!
Πάντως πρέπει να ομολογήσω ότι τη Νέα Υόρκη ουσιαστικά την έμαθα και την αγάπησα μέσα από τις ταινίες του Woody!

WCF είπε...

η αγαπημένη μου ταινία του Γούντυ 'Αλεν.

http://irinivergopoulou-windchillfactor.blogspot.com/2010/05/robin-hood.html

crispy είπε...

irini χαίρομαι που το Manhattan είναι η αγαπημένη Γουτιαλλενική ταινία των περισσότερων! Όχι τυχαία φαντάζομαι!

lunatic είπε...

το άννι χολ μου άρεσε περισσότερο. λίγο περισσότερο βέβαια. νομίζω είναι πανέξυπνη η τοποθέτηση της 17χρονης τρέισι δίπλα στον άιζακ, που δεικνύει ολοκάθαρα τις αστικές νευρώσεις του δεύτερου...