<< Ne soyez pas
DIABOLIQUES!
Ne detruisez pas l'interet que pourraient
prendre vos amis a ce film.
Ne leur racontez pas ce que vous avez vu!
Merci pour eux.>>
<< Μην είστε
ΔΙΑΒΟΛΙΚΟΙ!
Μην καταστρέψετε τη διάθεση που θα είχαν
οι φίλοι σας να δουν την ταινία.
Μην τους διηγηθείτε αυτό που μόλις είδατε!
Σας ευχαριστώ εκ μέρους τους>>
Ο σκηνοθέτης Henri-Georges Clouzot είχε τους λόγους του όταν εν έτει 1955 ζητούσε από τους θεατές που μόλις είχαν δει την ταινία του ''Les diaboliques'' (ε.τ. ''Οι Διαβολογυναίκες'') να μην αποκαλύπτουν το τέλος της ταινίας σε όσους δεν την είχαν ακόμη δει!
Η ταινία μετά από 55 χρόνια φιγουράρει στις λίστες των καλύτερων θρίλλερ όλων των εποχών κι όχι άδικα. Από τη μια η πεσιμιστική , σκοτεινή και ψυχρή σκηνοθεσία του Κλουζώ. Από την άλλη το σενάριό της , που βασίζεται σε νουβέλα των Boileau & Narcejac , είναι τόσο αριστοτεχνικά δομημένο και με αναπάντεχη ανατροπή που θα το ζήλευε κι ο ίδιος ο μετρ του τρόμου , ο μέγας Χίτσκοκ! Ή μάλλον το είχε ''ζηλέψει'' ο μετρ και μάλιστα είχε ζητήσει τα δικαιώματα αλλά τον πρόλαβε στο νήμα ο Κλουζώ! Για την ιστορία ο Χίτσκοκ κατάφερε και πήρε τα δικαιώματα άλλης νουβέλας των δύο συγγραφέων κι έτσι προέκυψε το...''Vertigo''!
Αρκετά όμως με τις ''περιπέτειες'' του σεναρίου της ταινίας. Πάμε να δούμε τι διαβολικά συμβαίνουν στην ίδια την ταινία!
Στην αρχή όχι πολλά. Απλά δύο γυναίκες , η σύζυγος Christina (Vera Clouzot ) κι η ερωμένη Nicole ( Simone Signoret ), αποφασίζουν να δολοφονήσουν τον άντρα που έχει κάνει δύσκολη τη ζωή τους , είτε εκμεταλλεύοντας τες οικονομικά , είτε χτυπώντας τες ή ξεφτιλίζοντας τες δημοσίως. O Michel (Paul Meurisse ) ένα αντιπαθητικό , δεσποτικό αρσενικό συμπεριφέρεται με τέτοιο απαράδεκτο τρόπο που η δολοφονία του μοιάζει απόλυτα αιτιολογημένη. Το σχολείο του οποίου είναι ιδιοκτήτης και διευθυντής έχει ολιγοήμερες διακοπές. Αυτές εκμεταλλεύονται οι δύο γυναίκες για να εφαρμόσουν το σχέδιό τους. Τον παρασύρουν στην ιδιωτική κατοικία της Νικόλ όπου πραγματοποιείται η δολοφονία , ποτίζοντάς τον με υπνωτικό και πνίγοντας τον στην μπανιέρα. Επιστρέφουν στο σχολείο με το πτώμα κι εκμεταλλευόμενες την αργία...το ρίχνουν στην πισίνα.
Όμως μερικές μέρες μετά όταν η πισίνα αδειάζει για να καθαριστεί...δεν υπάρχει πια πτώμα! Συγχρόνως, ένας μαθητής επιμένει ότι έχει δει τον διευθυντή, ενώ καθαριστήριο στέλνει πίσω, καθαρό και σιδερωμένο, το κουστούμι που φορούσε τη βραδιά που δολοφονήθηκε! Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν στην αναμνηστική σχολική φωτογραφία, στο φόντο αχνοφαίνεται το πρόσωπο του ..εκλιπόντος!
Η θρησκόληπτη κι υστερική Christina αρχίζει να καταρρέει κι η εύθραυστη υγεία της κλονίζεται. Η Nicole προσπαθεί να βρει κάποια άκρη παραμένοντας τέρας ψυχραιμίας και καπνίζοντας αρειμανίως.
Τι συμβαίνει στο τέλος; Εννοείται ότι δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω τίποτα. Στα τελευταία 10 λεπτά της ταινίας ο Κλουζώ μας οδηγεί με μοναδική μαεστρία στην τελική (;) σατανική λύση του μυστηρίου! Στους σκοτεινούς διαδρόμους του σχολείου εκτυλίσσονται σκηνές που σου σηκώνουν την τρίχα. Μέσα από παιχνίδια με σκιές κι ήχους μας αποκαλύπτει αργά και βασανιστικά -ιδιαίτερα για την Christina- την αλήθεια. Ή... μήπως δεν είναι έτσι; Ακόμα και στο τέλος δεν είναι κανείς απόλυτα σίγουρος για το ποιος έστησε παγίδα σε ποιον! Ποιος τελικά έμεινε ζωντανός , ποιος πέθανε!
Τέλος λίγα λόγια για τον τίτλο της ταινίας ''Les diaboliques'' . Το επίθετο δεν αποσαφηνίζει το...φύλο του διαβολικού όντος! Τυγχάνει να γράφεται το ίδιο και για το αρσενικό και για το θηλυκό γένος. Έχετέ το υπ'όψη!
Υ.Γ.: Η ταινία είχε την ατυχία να υποστεί ένα... ριμέικ
11 σχόλια:
Κορυφαίο αριστούργημα, η ταινία που ζήλεψε όσο καμία άλλη ο Χίτσκοκ και θά'θελε να 'χε σκηνοθετήσει
Μπραβο και για αυτη την αναρτηση!
Πολυ σπουδαια ταινια, αριστουργηματικη!
Γιώργο καλημέρα. Περιττό να πω ότι όσο την έβλεπα σκεφτόμουν συνέχεια πώς θα είχε γυρίσει εκείνη ή την άλλη σκηνή ο Χιτσκοκ! Για να ζήλεψε ο μέτρ του τρόμου προφανώς ο Κλουζώ είχα κάνει σωστά τη δουλειά του!
mike ευχαριστώ! Οφείλω να ομολογήσω ότι και εδώ -όπως και με τον Τατί- δική σου ανάρτηση μού έδωσε την αφορμή να δω την ταινία! Εννοώ εκείνη την ανάρτηση που είχες κάνει με ''Το μεροκόματο του φόβου'' το έτερο αριστούργημα του Κλουζώ-την οποία παρεμπιπτόντως έχω χρόνια να δω.
Crispy, αν ελεγα οτι με αφηνει αδιαφορο το σχολιο σου θα ηταν μεγαλο ψεμα! Φυσικα και χαιρομαι που δικες μου αναρτησεις αποτελουν αφορμη για μετεπειτα δικες σου, πολυ ομορφες, η ακομη, αφορμη για να κατσεις να δεις μια ταινια, ωστοσο ακομη πιο ωραιο ειναι το γεγονος οτι οι προτιμησεις μας ως φαινεται συμφωνουν -κατα ενα μερος τουλαχιστον- και αρα μπορουμε να αλληλοσυμπληρωνομαστε μεσω των σχολιων αλλα και ως προς τη θεαση ταινιων!
Καλο σου βραδυ.
Οχ οχ το ριμέικ πρέπει να είναι πραγματικα τραγικό... Όσο για την ταινία θέλω να την δω.. Και βέβαια Crispy περιμένω με ανυπομονησία τα μαθήματα που έλεγες!
Συγχαρητήρια! Απίθανη επιλογή! Σκέφτομαι τώρα αυτή τη μοναδική γοητεία που κρύβεται πίσω από τις αναρτήσεις του r.w. Είναι σαν ένα παιχνίδι που μέσα από τον ωκεανό της φιλμογραφίας ανασύρουμε ...μαργαριτάρια ξεχασμένα και λαμπερά!
mike για μένα τουλάχιστον αυτό είναι που κάνει το blogging ενδιαφέρον κι ενίοτε συναρπαστικό! Να βρίσκεις ανθρώπους -που ούτε καν γνώριζες πριν- με τα ίδια γούστα, να ανταλλάσσεις απόψεις, να ανακαλύπτεις πχ ταινίες που δεν τις γνωρίζεις , να σου υπενθυμίζουν ταινίες που είχες ξεχάσει! Και βέβαια όχι μόνο για ταινίες αλλά αυτές , όσο νάναι, είναι το...μεράκι μας!
vipera τσέκαρε στα Γιάννενα μήπως υπάρχει κινηματογραφική λέσχη που να παίζει παλιές ταινίες αλλιώς μια πολύ καλή πηγή είναι....το κανάλι της Βουλής! Μην σου φαίνεται παράξενο. Παίζει συχνά παλιές ταινίες και μάλιστα σχεδόν χωρίς διακοπή! Κι είναι μάλλον πια το μόνο κανάλι που παίζει ...oldies but goldies!
navarino-s ευχαριστώ! Κι είναι ακριβώς όπως τα λέτε! Και που είστε ακόμη! Έχω κάτι κινηματογραφικά μαργαριτάρια λαμπερότατα που ανέσυρα από τη φιλμοθήκη μου για τις επόμενες αναρτήσεις!
Ανακάλυψα το blog σου και ενθουσιάστηκα.
Από την ταινία έτυχε να δω και το ατυχές ριμέικ, το έθεσες πολύ ωραία χααχ
Μαριάνα καλωσόρισες. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Ναι ,όντως το ριμέικ ήταν ελαφρώς υστερικό. Γενικά οι Αμερικανοί δεν το πολυπετυχαίνουν στα ριμέικ! Τι επιμένουν;
Οι αμερικανοί έχουν ξεμείνει απο έμπνευση και το έχουν ρίξει στα ριμέικ, στα κόμικς, και στις "προσκλήσεις" σε καταξιωμένους ευρωπαίους και ασιάτες σκηνοθέτες να γυρίσουν ταινίες στο Χόλιγουντ, συνήθως με μεγάλη αποτυχία (βλέπε Haneke, Kar-Wai).
Ούφ ! Τα είπα και ξαλάφρωσα.
Ε, ας πώ κάτι και για το Les Diaboliques. Τί να πώ δηλαδή ? Ταινιάρα. Απλά. Και η Simone Signoret πολύ τυπάκι.
curious πραγματικά ''άλλο φρούτο'' κι αυτό με τους ...προσκεκλημένους σκηνοθέτες! Όσο για τα ρημέικ , ενώ είναι ολοφάνερο ότι δε λειτουργεί το πράγμα, οι Αμερικανοί επιμένουν! Ό,τι ταινία κάνει επιτυχία στην Ευρώπη γίνεται ρημέικ ντε και καλά!!
H Simone φοβερή με το τσιγάρο να κρέμεται από τα χείλη της και τα μισόκλειστα μάτια! Γενικά οι Γαλλίδες ηθοποιοί έχουν έναν άλλον αέρα - είχα κάνει προ καιρού ένα μικρό αφιέρωμα σε αυτές!
Καλή σου μέρα curious και σ'ευχαριστώ για τα πολύ ενδιαφέροντα σχόλια σου!
Δημοσίευση σχολίου