Η ταινία του Χίτσκοκ με το καλύτερο cast που δεν πολυπαίζεται!!!

    Η Εξομολόγηση (I Confess)(1953)   

Σκηνοθεσία:     Alfred Hitchcock

Παραγωγή:       Alfred Hitchcock

                               Σενάριο:        George Tabori, William Archibald,

                                                                πάνω σε ένα γαλλικό έργο του Paul Anthelme

Μουσική:     Dimitri Tiomkin 

                            Ηθοποιοί:  Montgomery Clift, Anne Baxter, 

               Karl Malden

Ο Χίτσκοκ μαζί με το μεγάλο ταλέντο του είχε και ένα κόλλημα με τους ηθοποιούς: έδειχνε μεγάλη αδυναμία σε κάποιους όχι και τόσο ταλαντόχους όπως ο Κάρυ Γκραντ και δεν πήγαινε καθόλου τους πολύ ταλαντούχους ιδίως αυτούς που ανήκαν στο γραφείο-σχολή "Method". Από το οποίο προέρχονταν και οι τρεις πρωταγωνιστές τής συγκεκριμένης ταινίας όπως και ο Πωλ Νιούμαν που χρησιμοποίησε αργότερα στην ταινία του: Tom Curtain, και τους οποίους δεν ξαναπήρε σε άλλο του φιλμ. Ήταν δε τέτοια η εμμονή του αυτή που όταν μετά την ταινία σκηνοθέτησε το I Confess για το ραδιόφωνο στο ρόλο που υποδυόταν ο Μοντγκόμερι Κλιφτ -και όσοι έχουν δει την ταινία ξέρουν πολύ καλά για τι παίξιμο μιλάμε- έβαλε πάλι τον αγαπημένο του Κάρυ Γκραντ. Τέλος πάντων, ο Χίτσκοκ είναι ένας μεγάλος πολύ μεγάλος σκηνοθέτης -εμείς εδώ όπως βλέπετε τον βάλαμε και ταμπέλα στο μαγαζί μας- και όλα αυτά συγχωρούνται. Εκείνο που νομίζω δεν συγχωρείται είναι το ό,τι η ταινία αυτή, ένα κινηματογραφικό αριστούργημα,  δεν πολυπαίζεται και τούτο, κατ' εμένα, πρέπει να οφείλεται στα διαπλεκόμενα με τον καθολικισμό δίκτυα διανομής καθώς καταπιάνεται με ένα θρησκευτικό και εκκλησιαστικό ζήτημα πολύ καυτό για τους κύκλους αυτούς. Ένας ιερέας που τον υποδύεται ο    Κλιφτ εμπλέκεται σε μια δολοφονία ενός μεγαλοδικηγόρου, ο δολοφόνος μάλιστα τού εξομολογείται το έγκλημα του, γιατί τη νύχτα του φόνου τον επισκέπτεται στο πρεσβυτέριο να ζητήσει τη συμβουλή του μια γυναίκα (Αν Μπάξτερ) με την οποία διατηρούσε ερωτικό δεσμό πριν το ιερατικό σχήμα, για τον οποίο την εκβιάζει ο μεγαλοδικηγόρος. Την ίδια στιγμή καταθέτει στον αστυνόμο (Καρλ Μάλντεν) μία γειτόνισσα του  θύματος ότι είδε έναν ιερέα να βγαίνει από το σπίτι του φόνου (είχε ντυθεί έτσι ο δράστης). Και η ταινία κορυφώνεται με τη σύγκρουση καθήκοντος και προσωπικού κινδύνου του ιερέα καθ' ότι δεν του επιτρέπεται  η κοινοποίηση του περιεχομένου της εξομολόγησης.

Κατά τα γυρίσματα της ταινίας στο Κεμπέκ Σίτυ είχαν ξεσηκωθεί οι καθολικοί όπως σε μας οι φίλοι του Εφραίμ και τον William Archibald τον φώναξε ο σκηνοθέτης για να τροποποιήσει το σενάριο -στην αρχική του μορφή ο ιερέας είχε αποκτήσει και παιδί με την πρώην ερωμένη του- κάτι που δεν δέχτηκε να κάνει ο George Tabori και αποχώρησε.

Τέλος πάντων είναι μια ταινία που σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.