Blue Jasmine: Χαρακτήρες για σεμινάριο!!!

 Εκείνο που με εντυπωσίασε πολύ στη νέα ταινία του Γούντυ Άλλεν είναι η εκπληκτική του ευχέρεια στο να μας δώσει τόσο αδρά και γλαφυρά τους ανθρώπινους χαρακτήρες της ιστορίας του. Κάτι που είναι το μεγάλο ζητούμενο στην 7η Τέχνη και φυσικά καθόλου εύκολο για πάρα πολλούς συναδέλφους του. Και δεν μιλάω βέβαια για την τόσο επιβλητική και καθηλωτική στο ρόλο της Κέϊτ Μπλάνσετ, αυτή την μεγάλης αξίας ηθοποιό, που έχοντας υποδυθεί στο θέατρο την Μπλανς Ντυμπουά την ηρωίδα του "Λεωφορείον ο Πόθος",  ένας ρόλος που κάπως μοιάζει με την Τζασμίν,
 

 

-όχι τόσο πολύ όσο τονίζουν κάποιοι δημοσιογράφοι και κριτικοί- και έρχεται με το παίξιμο της να αφήσει έναν μοναδικό ανθρώπινο χαρακτήρα για την ιστορία του κινηματογράφου. Ούτε βέβαια για τον τόσο έμπειρο Άλεκ Μπόλντουιν και σε ένα ρόλο ... "βούτυρο στο ψωμί του" όπως λένε και οι Σωτηρακόπουλοι του ποδοσφαίρου. Εκείνο για το οποίο μιλάω είναι η τόσο τέλεια απόδοση των ανθρώπινων χαρακτήρων από τους υπόλοιπους ηθοποιούς των μικρών ρόλων. Κάτι που οφείλεται στην σκηνοθετική μαεστρία του Γούνρυ Άλλεν και που εμένα με εντυπωσίασε πάρα πολύ. Όσοι την είδαν και όσοι θα τη δουν πιστεύω ότι θα συμμεριστούν απόλυτα την άποψη μου.

Εγώ πάντως τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!