Έγραψε στην προηγούμενη ανάρτηση η Crispy για τα θερινά σινεμά και θυμήθηκα ότι μια ταινία που παιζόταν αδιάλειπτα όλα τα καλοκαίρια ήταν το αριστούργημα του Βιτόριο Ντε Σίκα: "Ο Κλέφτης Των Ποδηλάτων". Η ταινία που για πολλούς (μεταξύ αυτών και ο γράφων) ανήκει σταθερά εδώ και πολλά χρόνια μέσα στην πρώτη δεκάδα των ταινιών του παγκόσμιου κινηματογράφου. Γιομάτη κοψίματα και σπιθουράκια από την πολλή χρήση, παιζόταν και ξαναπαιζόταν και οι θεατές αποκαμωμένοι από τη συγκίνηση αργούσανε πολύ στο τέλος να σηκωθούν από τα καθίσματα παρ' ότι στην οθόνη είχε γράψει FINE και είχανε ανάψει και τα φώτα.
.Στα ιταλικά η ταινία είναι "Κλέφτες Ποδηλάτων" (Ladri di Biciclette) και είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ο ενικός της ελληνικής μετάφρασης (στην αρχή ήταν "Κλέφτης Ποδηλάτων" και αργότερα έγινε "Ο Κλέφτης Των Ποδηλάτων) νομίζω πως δεν μπήκε τυχαία και ότι πρέπει να οφείλεται στο ότι εκείνη την εποχή (η ταινία παίχτηκε πολύ αργότερα στην Ελλάδα) στο χώρο του κινηματογράφου δραστηριοποιούνταν πολλοί άνθρωποι της Αριστεράς και ήθελαν με τον ενικό να καταστήσουν πιο απτό τον συμβολισμό της ταινίας ότι υπεύθυνος για την κλοπή του δικύκλου και συνακόλουθα της δουλειάς των ανθρώπων ήταν ο πόλεμος, το κεφάλαιο, ο ιμπεριαλισμός! Πράγμα που το έγραφαν και στη δεκαετία του '60 τα προγράμματα που μας μοίραζαν. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Ο Αντόνιο Ρίτσι ένας για πολύ καιρό άνεργος που περιμένει μαζί με ένα τσούρμο ομοιοπαθείς συναδέλφους του έξω από ένα γραφείο ΟΑΕΔ της Ρώμης, είναι ο τυχερός της ημέρας και επιλέγεται ως αφισσοκολλητής του Δήμου. Πρέπει όμως να έχει ποδήλατο γι' αυτή τη δουλειά αλλά το έχει βάλει ενέχυρο και λέει ψέμματα ότι έχει. Δίνει η γυναίκα του ενέχυρο τα σεντόνια της προίκας της, το παίρνουν πίσω και ο Αντόνιο ξεκινάει δουλειά να κολλάει αφίσσες. γεμάτος χαρά που εξασφάλισε τον επιούσιο για το σπίτι του.
Κάποια στιγμή όμως την ώρα της δουλειάς κάποιος του κλέβει το ποδήλατο και ο Αντόνιο απελπισμένος ρίχνεται σε μια ατέρμονη αναζήτηση του, παρέα με το μικρό του γυιό, γιατί χωρίς ποδήλατο δεν μπορεί να δουλέψει.
Μέσα από εκπληκτικές σκηνές της καθημερινότητας ο σκηνοθέτης με μαεστρία και με μια εκπληκτική φωτογραφία μας συνεπαίρνει σε ένα κλιμακούμενης έντασης συγκίνησης και αγωνίας ταξίδι συναισθημάτων. Το ποδήλατο δεν βρίσκεται και απελπισμένος ο Αντόνιο αποφασίζει να κλέψει το ποδήλατο κάποιου άλλου και τα πράγματα παίρνουν μιαν άλλη απρόβλεπτη και συνάμα πολύ ανθρώπινη στροφή που η μαεστρία του Ντε Σίκα την άφησε παρακαταθήκη τέχνης για τις επόμενες γενιές όπου γης. Μια ταινία με δραματική επικαιρότητα σήμερα, σήμερα που ο "κλέφτης ποδηλάτων" μας κλέβει μπροστά στα μάτια μας!
Τα στοιχεία της ταινίας:
Σκηνοθεσία: Vittorio De Sica
Σενάριο: Cesare Zavattini, Vittorio De Sica, Gerardo Guerrieri, Oreste Biancoli, Adolfo Franci βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Luigi Bartolini
Ηθοποιοί: Lamberto Maggiorani, Enzo Staiola, Lianella Carell, Vittorio Antonucci, Gino Saltamerenda
Σενάριο: Cesare Zavattini, Vittorio De Sica, Gerardo Guerrieri, Oreste Biancoli, Adolfo Franci βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Luigi Bartolini
Ηθοποιοί: Lamberto Maggiorani, Enzo Staiola, Lianella Carell, Vittorio Antonucci, Gino Saltamerenda
6 σχόλια:
Εξαιρετική ταινία.
Ο νεορεαλισμός στο απώγειο του.
Με όχημα την αναζήτηση ενός ποδηλάτου, περιφερόμαστε ολοκληρωτικά, κοινωνικοπολιτικά, ατομικουπαρξιακά, σε μια μεταπολεμική Ιταλία. Αριστουργηματικές σεκάνς.
Και μια από τις πιο ιδιοφυείς συλλήψεις, απέριττες και λιτές, της αναπόδραστης οικογενειακής επιρροής. Άνευ τάξεως!
Χαιρετώ!
Λατρευω τον "Κλεφτη Ποδηλατων"!
Θα εμπαινε σε οποιαδηποτε λιστα με αγαπημενες ταινιες.
Τεραστιος ο Ντε Σικα, διαχυτος και πανεμορφος ο νεορεαλισμος!
Καλησπερα σας.
@Kioy
Χαίρομαι ιδιαίτερα που συμπίπτει το γούστο μας και για το ότι έχει σημαδέψει θετικά τόσον κόσμο αυτή η ταινία.
Να είσαι καλά!
@Mike
Στην αδιαμιφισβήτητη ιακνότητα του Ντε Σίκα που τόσο εύστοχα επισημαίνεις θα ήθελα να προσθέσω και το στοιχείο της απλότητας που είναι το χάρισμα των μεγάλων δημιουργών!
Το λέω αυτό γιατί κάποτε είχε επικρατήσει η στρεβλή άποψη: "όσο ακαταλαβίστικη μια ταινία τόσο καλύτερη!!!!!"
Χαιρετώ!
εξαιρετική ταινία, όσο κακοποιημένη και να είναι από το χρόνο και τη φθορά.
Μια εποχή που είχε το ποδήλατο ως βασικό μέσο μεταφοράς και επιβίωσης και όχι ως μέσο αναψυχής, όπως είναι σήμερα και όπως προβάλλεται από τους άχρηστους δημάρχους μας σε φιέστες για το ποδήλατο με ακροβατικά, ποδηλατοπορείες για χαλάρωμα, κλπ
@Blackened
Πολύ σημαντική η παρέμβαση σου γιατί δεν ήξερα ότι γίνεται αυτό το ...νταβαντολυρι με το δημιούργημα του έρμου του Ντε Σίκα, γιατί πράγματι όπως λες ήταν μέσο μεταφοράς και επιβίωσης το ποδήλατο, κάτι που πρόλαβα στην Καλαμάτα του '60 με χιλιάδες ποδήλατα στους δρόμους το πρωί και το μεσημέρι, κάτι που δυστυχώς χάθηκε ανεπιστρεπτί!
Δημοσίευση σχολίου