Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

The Haunting (1963)

Ο σκηνοθέτης Robert Wise είναι κυρίως γνωστός για δύο περίφημα μιούζικαλ που γύρισε την δεκαετία του 60: Το ''West Side Story'' (1961) (εξ ημισείας με τον Jerome Robbins) και το ''The sound of music'' (1965). Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο μιούζικαλ ο Wise σκηνοθέτησε μια ταινία που σίγουρα έκανε πολλούς εκείνη την εποχή να χάσουν τον ύπνο τους!
Η ταινία αυτή δεν είναι άλλη από το :




Η ταινία ''The Haunting'' θεωρείται από πολλούς μία από τις κορυφαίες ταινίες τρόμου όλων των εποχών κι όχι τυχαία. Και παρότι έχουν περάσει σχεδόν 50 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε έχει ακόμα τη δύναμη να τρομάζει και να αποτελεί το πρότυπo των ''haunted house horror films''
Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας αυτής , που γυρίστηκε το 1963 , είναι ''Το στοιχειωμένο σπίτι'' . Κι ακριβώς περί αυτού πρόκειται : Ένα στοιχειωμένο σπίτι που θέλει να το μελετήσει ένας ερευνητής υπερφυσικών φαινομένων , ο Δόκτωρ Μαρκγουέι. Μαζί του στον οίκο του Hill House -όπως ονομάζεται το σπίτι- βρίσκονται ο Λουκ , ένας επιπόλαιος νεαρός , αμφισβητίας των υπερφυσικών φαινομένων και κληρονόμος του σπιτιού , η Θήο μια εντυπωσιακή κι αισθησιακή γυναίκα που κατέχει το χάρισμα της ενόρασης και τέλος Έλενορ μια εύθραυστη ύπαρξη κι από τους τέσσερις η πλέον ευάλωτη στο υπερφυσικό στοιχείο. Ήδη από την πρώτη νύχτα οι επισκέπτες θα διαπιστώσουν ότι το σπίτι είναι όντως... στοιχειωμένο. Ψίθυροι , κραυγές , χτυπήματα , άρπες που παίζουν μόνες τους , πόρτες που κλείνουν μόνες τους ....Όπως λέει κι η Έλενορ ''Το σπίτι είναι ζωντανό''.  Το σπίτι , το αλλόκοτο Hill House θα κάνει αισθητή την παρουσία του τρομάζοντας τους πάντες ακόμα και τους πιο σκεπτικούς και στο τέλος ...θα βγει κερδισμένο!

Λίγο πολύ αυτή είναι η ιστορία του ''Στοιχειωμένου σπιτιού'' και φαντάζομαι θα αναρωτιέστε ποιο , τι  και πώς είναι το φάντασμα (ή το πνεύμα) που κάνει όλη αυτήν την ...φασαρία! Μα εδώ έγκειται η ανατριχιαστική μαγεία τούτης της ταινίας. Το κακό , την απειλή δεν τη βλέπουμε ποτέ!  Βλέπουμε κι αισθανόμαστε τα αποτελέσματα της στα τρομαγμένα πρόσωπα της Έλενορ και της Θήο , στα γουρλωμένα μάτια του Λουκ , στους τοίχους που μοιάζουν να ψιθυρίζουν , στα αγάλματα που μοιάζουν να παρακολουθούν! Είναι εκεί , το ακούμε , το αισθανόμαστε , μας τρομάζει αλλά δεν το βλέπουμε. Για να εντείνει την αίσθηση του τρομακτικού και να δώσει έτσι κυρίαρχο ρόλο στο ίδιο το σπίτι, ο Wise έστησε την κάμερα με τέτοιο τρόπο , που οι γωνίες λήψης παραμόρφωναν τον χώρο τονίζοντας έτσι το απόκοσμο κι υπερφυσικό στοιχείο του αφιλόξενου Hill House. Υπέροχα -και τόσο έξυπνα!-ανατριχιαστικό!

 Κι όπως λέει και το trailer της ταινίας:
'' Μπορεί να μην πιστεύεις στα φαντάσματα
αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς τον...τρόμο! ''



8 σχόλια:

Giorgos Kormikiaris είπε...

Αυτό κι αν είναι σύμπτωση. Το είδα πριν δυο μέρες και ήμουν έτοιμος ν'ανεβάσω post. Χαρακτηριστικό δείγμα και αυτή ατμοσφαιρικής σκηνοθεσίας και υπαινικτικού τρόμου (στα χνάρια του Τουρνέ).

Τους χαιρετισμούς μου!

crispy είπε...

Γιώργο περιμένω να δω ποια σκηνή από την ταινία θα αναρτήσεις!

Vipera Lebetina είπε...

Ακόμα μια φορά που δεν μπορώ να πω απολύτως τίποτα, μιας και το θέμα είναι άγνωστο... Πολλά, πολλά κενά!
I have to fill them all!

crispy είπε...

vipera δες το trailer που έχω βάλει και την σκηνή που έχει ο movie scenes (δες 1ο σχόλιο) στο δικό του blog για να πάρεις μια οπτική ιδέα για την ταινία.

Vipera Lebetina είπε...

Ok Crispy, thank you!

navarino-s είπε...

Δεν θυμάμαι αν την έχω δει αλλά από την περιγραφή σου καταλαβαίνω ότι η ταινία έχει αυτό το χιτσκοκικό χάρισμα που χάθηκε σήμερα από τις λεγόμενες ταινίες τρόμου: να σε υποβάλλει σε αυτή την ιδιαίτερη συναισθηματική διέγερση χωρίς να χρησιμοποιεί τη δύναμη της φρικιαστικής εικόνας!
Αυτό στον κινηματογράφο είναι μεγάλη... μαγκιά!!!
Όχι τα αίματα τα...άντερα και τα τυμπανισμένα πτώματα που είχε αυτή η μαλακία το "seven" και σάρωσε και τα ταμεία!!! Με τέτοιες εικόνες και με την τεχνολογία που υπάρχει σήμερα είναι εύκολο πράγμα να τρομάξεις το θεατή αλλά δεν είναι τέχνη! Τέχνη είναι να μεταδίδεις στο θεατή αυτό το αίσθημα της υφέρπουσας απειλής και να τον συγκλονίζεις χωρίς τη χρήση αποκρουστικών εικόνων, να δημιουργείς δηλαδή ατμόσφαιρα με πολύ απλά μέσα! Κάτι που υπάρχει μπόλικο στο "don't look now" που παρουσίασες στην προηγούμενη ανάρτηση σου καιπου το έχω δει 3 φορές και κάθε φορά με συγκλονίζει!

zisis είπε...

Awesome!

crispy είπε...

zisis κι να σκεφτεί κανείς ότι είναι ταινία του 63 !