Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

L.A. Confidential

Τίθεται πάντα θέμα όταν ένα βιβλίο μεταφέρεται στον κινηματογράφο. Ήταν ή δεν ήταν καλή η μεταφορά ; Σεβάστηκε ο σκηνοθέτης τον συγγραφέα; Κατάφερε να αποδώσει την ατμόσφαιρα , την ιστορία, χειρίστηκε σωστά τους ήρωες του βιβλίου ; Άλλαξε κάποια στοιχεία κι αν ναι , γιατί και πώς; Κι εν τέλει μήπως η μεταφορά στον κινηματογράφο ήταν καλύτερη από το βιβλίο; Το τελευταίο συμβαίνει μάλλον σπάνια κι ειλικρινά, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ μια τέτοια περίπτωση.
Από την άλλη πάλι, υπάρχουν αναπάντεχα καλές διασκευές σε δύσκολα βιβλία -εδώ το δύσκολο αφορά όχι την κατανόηση αλλά τη δαιδαλώδη διήγηση , τους πολλούς χαρακτήρες , στοιχεία που δυσκολεύουν τον διασκευαστή-σεναριογράφο. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ταινία :



Η ταινία αυτή γυρισμένη το 1997 από τον Curtis Hanson είναι μια εξαιρετική απόδοση του  ομώνυμου βιβλίου του James Ellroy . Ο Ellroy είναι ένας ιδιότυπος κι άκρως ενδιαφέρον συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Οι ήρωές του συνήθως είναι αστυνομικοί (ή πρώην αστυνομικοί) που περιφέρονται στην  πόλη των Αγγέλων , όμως ανήκουν σ'ένα αστυνομικό σώμα διεφθαρμένο κι απογυμνωμένο ηθικά. Η σήψη είναι βαθιά κι οι ίδιοι οι ήρωες του Ellroy δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά του κόσμου.
Η γραφή του είναι δαιδαλώδης , ιστορίες μπλέκονται μέσα σε άλλες ιστορίες , πρόσωπα εμφανίζονται εκεί που δεν το περιμένεις. Όμως ευτυχώς οι σεναριογράφοι που ανέλαβαν τη διασκευή κατάφεραν να ελέγξουν το υλικό κι η ταινία κυλά χωρίς να αφήνει ερωτηματικά. Τι συμβαίνει όμως στην ταινία; Το στόρι έχει ως εξής : Βρισκόμαστε τη δεκαετία του 50 στο Λος Άντζελες . Η διαφθορά κυριαρχεί παρόλο που ο αρχινονός των ναρκωτικών έχει μόλις συλληφθεί. Η σύλληψη αυτή πυροδοτεί μια σειρά συγκρούσεων του υπόκοσμου- κι όχι μόνο- για το ποιος θα αναλάβει τα ηνία. Σ'αυτήν την ιστορία άθελά τους μπλέκονται τρεις εκ διαμέτρου αντίθετοι αστυνομικοί -που είναι κι οι βασικοί χαρακτήρες του έργου . Ο Εντ Έξλεϋ ( Guy Pearce ) , ο Μπαντ Γουάιτ ( Russell Crowe ) κι ο Τζακ Βινσένς ( Kevin Spacey ) . Μια αρχικά άσχετη ιστορία θα τους οδηγήσει -όχι χωρίς απώλειες- στην πηγή του κακού , που προς μεγάλη τους έκπληξη όλον αυτόν τον καιρό βρισκόταν πολύ κοντά τους!
Η ταινία χάρη στο σφιχτοδεμένο σενάριο είναι μια συναρπαστική καταγραφή της διαφθοράς , της σήψης, της κυριαρχίας της ίδιας της ανομίας στο αστυνομικό σώμα της πόλης του L. A. , ακόμα και στο πολιτικό της σώμα. Καταγράφει τη βρωμιά και τη σαπίλα που απλώνεται κάτω από τη λάμψη των φώτων του Hollywood. Καταγράφει ακόμη , την απελπισμένη προσπάθεια κάποιων ανθρώπων να αντισταθούν έστω κι αν στο τέλος υποκύπτουν μ'εναν κάποιο συμβιβασμό.
Η απόδοση της ατμόσφαιρας της εποχής είναι εξαιρετική , όμορφα μελωδικά τραγούδια ακούγονται ενώ η πόλη παραδίδεται στην απληστία των διεφθαρμένων κακοποιών.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις ερμηνείες των ηθοποιών. Όλοι ανεξαιρέτως είναι εξαιρετικοί. Εκτός από τους τρεις που ήδη αναφέρθηκαν παίζουν επίσης η Kim Basinger η οποία μάλιστα πήρε Όσκαρ ερμηνείας 2ου ρόλου για το ρόλο της όμορφης , ψυχρής αλλά κατά βάθος εύθραυστης Λυν Μπράκεν.
Οι Danny DeVito , James Cromwell , David Strathairn είναι μερικοί ακόμα από τους σπουδαίους ηθοποιούς που παρελαύνουν από την ταινία. Θα σταθώ ιδιαίτερα στον Russell Crowe , έναν ηθοποιό με μεγάλες ερμηνευτικές ικανότητες που ευτυχώς δεν αναλώθηκε σε ρόλους tough guy. Νομίζω ότι δίνει την ωραιότερη ερμηνεία στην ταινία. Υπάρχει μια σκηνή όπου μαθαίνει ότι η αγαπημένη του Λυν Μπράκεν κοιμήθηκε με τον συνάδελφό του Έντ Έξλεϋ. Τρέχει στο σπίτι της όπου με οργή αλλά κυρίως  πόνο και παράπονο  τη χτυπά. Την κοιτάζει με το πιο πικρό βλέμμα του κόσμου ενώ συγχρόνως δακρύζει και τρέμει από θυμό. Έξοχος!
Εκτός από το Όσκαρ της Kim Basinger , εννοείται ότι η ταινία κέρδισε και το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Τέλος , η μουσική επένδυση του Jerry Goldsmith ήταν υπέροχη (ήταν κι αυτός υποψήφιος).
Μοναδική μου ένσταση! Τα βιβλία του James Ellroy είναι μια κατάβαση στην κόλαση . Θα ήθελα η ταινία να ήταν ίσως λίγο πιο σκοτεινή , πιο τολμηρή σε κάποια σημεία.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας κι αν την παίξει καμιά φορά η τηλεόραση μην τη χάσετε!



Υ.Γ.: Το βιβλίο του James Ellroy ανήκει στη λεγόμενη ''Τετραλογία του Λος Άντζελες'' . Και τα 4 βιβλία έχουν εκδοθεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ.

8 σχόλια:

navarino-s είπε...

Συνεταίρα συγχαρητήρια! Ξεκινάμε πολύ δυνατά! Καλή συνέχεια!

zubizabata είπε...

Καλορίζικοι να είστε.

ippoliti_ippoliti είπε...

Καταρχήν ήρθα να σας ευχηθώ τα ...καλορίζικα, πολλά μαγικά ταξίδια και ...βεβαίως μακροημέρευση.
Καλή ημέρα και στους δύο σας

mia maria είπε...

Καλορίζικο και πολλές πολλές επιτυχημένες αναρτήσεις!

Tyler Durden είπε...

και δεν την έχω δει, μάλλον αυτή θα πάρω για σήμερα

crispy είπε...

Σας ευχαριστούμε όλους! Κι ελπίζω να καταφέρουμε μέσω τούτου του blog να σας μεταδώσουμε το πάθος μας για την 7η και πολύ αγαπημένη μας Τέχνη! Αν και πιστεύω ότι είστε το ίδιο παθιασμένοι!



@ tyler. Αν τη δεις περιμένω εντυπώσεις!

Θανάσης Καραμπότσος είπε...

Καλημέρα, σας εύχομαι καλό ξεκίνημα και πολλές πολλές επιτυχημένες αναρτήσει.

"Ο κινηματογράφος είναι μια ανάγκη.
Μια βαθιά κοινωνική ανάγκη.
Το να θέλουν οι άνθρωποι να δουν κινηματογράφο σημαίνει μια μύηση ξανά,σημαίνει ένα ξαναπλησίασμα,
σημαίνει μία ξανα-αγάπη, σημαίνει ένας ξανα-έρωτας, μια ξανά-πίστη.
Έτσι θα ξαναβρεθούμε στον κινηματογράφο.
Δεν θα βρεθούμε μέσα απ' τα δεδομένα τα θεαματικά.
Αντίθετα θα βρεθούμε μέσα από την ανάγκη της προσφυγής στο φαντασιακό, μέσα από την δυνατότητα της υπέρβασης, μέσα από την ανθρωπολογική δυνατότητα που έχει ο κινηματογράφος."
Σταύρος Τορνές

navarino-s είπε...

@ΘΑΝΑΣΗΣ Κ.
Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές σου κια γι' αυτά τα εκπληκτικά...."ξανά" του Τορνέ με τα οποία τις συνόδεψες!