Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Η ταινία του Χίτσκοκ με το καλύτερο cast που δεν πολυπαίζεται!!!




    Η Εξομολόγηση (I Confess)(1953)   
Σκηνοθεσία:     Alfred Hitchcock
Παραγωγή:       Alfred Hitchcock
                               Σενάριο:        George Tabori, William Archibald,
                                                                πάνω σε ένα γαλλικό έργο του Paul Anthelme
Μουσική:     Dimitri Tiomkin 
                            Ηθοποιοί:  Montgomery Clift, Anne Baxter, 
               Karl Malden
Ο Χίτσκοκ μαζί με το μεγάλο ταλέντο του είχε και ένα κόλλημα με τους ηθοποιούς: έδειχνε μεγάλη αδυναμία σε κάποιους όχι και τόσο ταλαντόχους όπως ο Κάρυ Γκραντ και δεν πήγαινε καθόλου τους πολύ ταλαντούχους ιδίως αυτούς που ανήκαν στο γραφείο-σχολή "Method". Από το οποίο προέρχονταν και οι τρεις πρωταγωνιστές τής συγκεκριμένης ταινίας όπως και ο Πωλ Νιούμαν που χρησιμοποίησε αργότερα στην ταινία του: Tom Curtain, και τους οποίους δεν ξαναπήρε σε άλλο του φιλμ. Ήταν δε τέτοια η εμμονή του αυτή που όταν μετά την ταινία σκηνοθέτησε το I Confess για το ραδιόφωνο στο ρόλο που υποδυόταν ο Μοντγκόμερι Κλιφτ -και όσοι έχουν δει την ταινία ξέρουν πολύ καλά για τι παίξιμο μιλάμε- έβαλε πάλι τον αγαπημένο του Κάρυ Γκραντ. Τέλος πάντων, ο Χίτσκοκ είναι ένας μεγάλος πολύ μεγάλος σκηνοθέτης -εμείς εδώ όπως βλέπετε τον βάλαμε και ταμπέλα στο μαγαζί μας- και όλα αυτά συγχωρούνται. Εκείνο που νομίζω δεν συγχωρείται είναι το ό,τι η ταινία αυτή, ένα κινηματογραφικό αριστούργημα,  δεν πολυπαίζεται και τούτο, κατ' εμένα, πρέπει να οφείλεται στα διαπλεκόμενα με τον καθολικισμό δίκτυα διανομής καθώς καταπιάνεται με ένα θρησκευτικό και εκκλησιαστικό ζήτημα πολύ καυτό για τους κύκλους αυτούς. Ένας ιερέας που τον υποδύεται ο    Κλιφτ εμπλέκεται σε μια δολοφονία ενός μεγαλοδικηγόρου, ο δολοφόνος μάλιστα τού εξομολογείται το έγκλημα του, γιατί τη νύχτα του φόνου τον επισκέπτεται στο πρεσβυτέριο να ζητήσει τη συμβουλή του μια γυναίκα (Αν Μπάξτερ) με την οποία διατηρούσε ερωτικό δεσμό πριν το ιερατικό σχήμα, για τον οποίο την εκβιάζει ο μεγαλοδικηγόρος. Την ίδια στιγμή καταθέτει στον αστυνόμο (Καρλ Μάλντεν) μία γειτόνισσα του  θύματος ότι είδε έναν ιερέα να βγαίνει από το σπίτι του φόνου (είχε ντυθεί έτσι ο δράστης). Και η ταινία κορυφώνεται με τη σύγκρουση καθήκοντος και προσωπικού κινδύνου του ιερέα καθ' ότι δεν του επιτρέπεται  η κοινοποίηση του περιεχομένου της εξομολόγησης.
Κατά τα γυρίσματα της ταινίας στο Κεμπέκ Σίτυ είχαν ξεσηκωθεί οι καθολικοί όπως σε μας οι φίλοι του Εφραίμ και τον William Archibald τον φώναξε ο σκηνοθέτης για να τροποποιήσει το σενάριο -στην αρχική του μορφή ο ιερέας είχε αποκτήσει και παιδί με την πρώην ερωμένη του- κάτι που δεν δέχτηκε να κάνει ο George Tabori και αποχώρησε.
Τέλος πάντων είναι μια ταινία που σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
   

8 σχόλια:

Jenny είπε...

Είμαι μεγάλη fan του Hitch και δεν την ήερα αυτή την ταινία! Θα τη δω! Ευχαριστούμε navarino!

(Γιατί καλέ ατάλαντος ο Cary Grant? Love him....)

Νίκος Κιτωνάκης είπε...

Πολλά ρισπέκτ στον Μοντγκόμερι και ακόμα περισσότερα στον γκραντ σεφ Χίτσκοκ!

argiris-cinefil είπε...

Γεια σου navarino.

Θα διαφωνήσω σε μεγάλο βαθμό για τον Cary Grant. Για κάποιον που έπαιζε στα δάχτυλά του την screwball κωμωδία (για μένα ένα πολύ δύσκολο είδος) δεν τον λες ατάλαντο. Η ικανότητα του την στιγμή που πετάει τις ατάκες με ρυθμούς πυροβόλου να παίζει ταυτόχρονα και με την γλώσσα του σώματός του είναι πιστεύω μοναδική. Αλλά και πέρα από την screwball κωμωδία σε όσες ταινίες τον έχω δει πάντα κατάφερνε να προσαρμόζεται ιδανικά στις απαιτήσεις των ρόλων του. Ήταν πιστεύω ένας εξαιρετικά ευφυής κι “ευέλικτος” ηθοποιός. Ατάλαντο ηθοποιό θα έλεγα τον Keanu Reeves.

Για τα της ταινίας τώρα, όντως δεν πολύπαίζεται, όντως πολύ καλό καστ και γενικά είναι αρκετά αξιόλογη, με ορισμένα όμως μικροπροβληματάκια στην ανάπτυξη της πλοκής (ή καλύτερα να πω στο σενάριό της), κάτι που οφείλεται κατά την γνώμη μου, στο δύσκολο θέμα με το οποίο καταπιάνεται η ταινία.

3,5/5: Αρκετά καλή

navarino-s είπε...

@Jenny
Εντάξει ήταν υπερβολή αυτή η εκτίμηση μου και τη διόρθωσα σε "λιγότερο ταλαντούχος"
Σ' ευχαριστώ καλό βράδυ!

navarino-s είπε...

@Πιγκουίνος
Να είσαι καλά καλό βράδυ!

navarino-s είπε...

@argiris-cinefil
Αργύρη μου ως ένα μέρος έχεις δίκιο καθώς έχουμε και εμείς τις προκαταλήψεις μας. Δεν πάω και τον Κλούνεϋ και τους είχα βάλει μαζί σε ένα ποστ πριν λίγο καιρό. Το "ατάλαντος" ήταν υπερβολή και το διόρθωσα στο λιγότερο ταλαντούχος.
Το σενάριο τώρα του I Confess είχε μεγάλη περιπέτεια αφού άλλαξε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και μπορεί να έχει όπως λες κάποια κενά.
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου καλό βράδυ!

argiris-cinefil είπε...

Καλά όλοι έχουμε τις αντιπάθειές μας, αυτό είναι φυσιολογικό. Ο Κλούνεϊ εμένα μου αρέσει καθώς πάντα κάνει προσεκτικές και καλές επιλογές τόσο ως σκηνοθέτης όσο και ως ηθοποιός. Θα μπορούσε άνετα να είχε αναπαυθεί στην cool persona του και να συμμετείχε μόνο σε ανούσιες και “χλιδάτες” παραγωγές αλλά δεν το έχει κάνει. Μου φαίνεται πως αυτούς που αντιπαθείς εσύ εμένα μου αρέσουν. :)

Βέβαια έχουμε ένα μεγάλο κοινό: την λατρεία μας προς τον βρετανικό κινηματογράφο. ;)

navarino-s είπε...

@argiris-cinefil
Το τοποθετείς ωραί το πράγμα ρε Αργύρη. Γιατί πολλά από αυτά τα πράγματα δεν παίρνουν λογικές εξηγήσεις.
Όσο για το βρετανικό κόλλημα μου τώρα σκέφτηκα ότι σε προηγούμενο ποστ vs Grant & Clooney στην τύχη χωρίς να σκεφτώ τα αντίθετα παραδείγματα που έφερα:δυο ΄πολύ ωραίων αλλά και πολύ ταλαντούχων ηθοποιών, προέκυψαν και οι δυο Βρετανοί, ο Μπάρτον και ο Κόνερυ!!!