Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Ξαναείδα το Mulholland Drive!!!



Είδα για τέταρτη φορά το Mulholand Drive και γοητεύτηκα ακόμη πιο πολύ από αυτή την παράξενη ταινία. Και δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο ό,τι αφήνομαι και με συνεπαίρνει η ιδιαίτερη γοητεία που εκπέμπει αυτό το έργο της 7ης τέχνης χωρίς να προσπαθώ να γεφυρώσω και να εξηγήσω όλα τα κενά της ιστορίας του.
Η σκηνοθετική και τεχνική αρτιότητα της ταινίας μαζί με τις εκπληκτικές ερμηνείες της Naomi Watts και της Laura Harring όπως και η άκρως χιτσκοκική της εισαγωγή -ο μεγάλος μαιτρ της αγωνίας έλεγε ότι η βασική του αρχή είναι το ό,τι περπατάει κάποιος στο πεζοδρόμιο διαβάζοντας την εφημερίδα χωρίς να βλέπει την ανοιχτή σχάρα του υπονόμου που τη βλέπουν όμως οι θεατές, όπως βλέπουν και στην περίπτωση μας την κοπέλα που μπαίνει στο άγνωστο σπίτι χωρίς να το ξέρει αυτό η ιδιοκτήτρια που γυρνάει να πάρει κάτι ούτε και η ανιψιά της που καταφθάνει μετά- αιχμαλωτίζουν από την αρχή τον θεατή και τον καθηλώνουν μέχρι το τέλος χωρίς να διαθέτει το έργο τη δομή του κλασικού θρίλερ με τη λογική επαγωγή και εξέλιξη.
Πιστεύω δε ότι αυτός ο περίεργος τύπος με το πλούσιο μαλλί που ακούει στο όνομα David Lynch, με την ταινία του αυτή ίσως να άφησε για την 7η Τέχνη μια μοναδική παρακαταθήκη που μπορεί να μείνει  δυσερμήνευτη και αξεπέραστη μέσα στο χρόνο! Όπως άφησε στη ζωγραφική ο Ντα Βίντσι το αινιγματικό χαμόγελο της Τζιοκόντα, στη μουσική ο Ραχμάνινοφ τα κομμάτια για πιάνο, στη
λογοτεχνία ο Τζόις  τον Οδυσσέα και στο θέατρο ο Μπέκετ το Περιμένοντας τον Γκοντό.

10.10.2016 Πρόσθετη Σημείωση: Παρακολουθώντας αυτό τον καιρό στην ΕΡΤ ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ για την ιστορία του κινηματογράφου-τώρα βρίσκεται στη δεκαετία του '70- έπεσα πάνω σε μια πληροφορία που νομίζω πως αφορά την ταινία. Ίσως και ως φόρος τιμής στον μεγάλο Ρομάν Πολάνσκι και την επίσης αινιγματική και μυστηριώδη "Τσάϊνα Τάουν" του. Καθώς σκηνοθέτες σαν τον Ντέιβιντ Λιντς τίποτα δεν βάζουν τυχαία. Στην ταινία, λοιπόν, του Πολάνσκι ο μεγαλοκαρχαρίας που πλουτίζει κλέβοντας το νερό από τα γύρω από το Λος Άντζελες χωριά και με μυστικό δίκτυο το πουλάει στις πισίνες του Χόλυγουντ και που με εκπληκτικό τρόπο υποδύεται ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Τζον Χιούστον, ονομάζεται Mulholand. Και πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Και σε ένα λεξικό είδα ότι εκτός από το οδός, Drive σημαίνει και μονοπάτι που έχει μια έννοια του κρυφού και του μυστικού. Και γι' αυτό ίσως ο μαλλιάς ο Λιντς επέμενε να παραμένει ο τίτλος στο εξωτερικό αμετάφραστος.


Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Ανέστης Βλάχος: Μια ξεχωριστή περίπτωση της ελληνικής οθόνης!!!


Ο Ανέστης Βλάχος πήρε μέρος σε πάμπολλες ταινίες της εγχώριας παραγωγής, υποδυόμενος συνήθως δεύτερους ρόλους. Υπήρξαν και τρεις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε.

Η μία ήταν Ο Φόβος (1966) του Κώστα Μανουσάκη  και στην οποία το rw έχει κάνει ειδική ανάρτηση στην ενότητα: "Ξεχασμένα Διαμάντια": (http://therearwindowproject.blogspot.com/2010/11/blog-post_05.html)


 
 Η άλλη το "Κιέριον" (1968) του Δήμου Θέου μια αρκετά πρωτοποριακή για την εποχή της ταινία που καταπιανόταν με τη δολοφονία του δημοσιγράφου Πολκ από το παρακράτος λίγο πριν το τέλος του εμφυλίου πολέμου.


 
 
Και η τρίτη το "Ληστεία στην Αθήνα" (1969) του Βαγγέλη Σερντάρη.
 
 
 
 
Προικισμένος με τη μεγάλη στόφα των ηθοποιών που "έγραφαν" στο πανί, μια κινηματογραφόφατσα που έμπαινε πάντα στο πετσί του ρόλου του, είχε την τύχη να προσεχθεί και να επιλεγεί από τους πιο σημαντικούς και διορατικούς σκηνοθέτες  μας και να συνδέσει την παρουσία του στην οθόνη με τις καλύτερες ταινίες της ελληνικής παραγωγής.
Αρκεί να αναφέρω ότι έχει πάρει μέρος σε όλες σχεδόν τις πρωτοποριακές ταινίες του Νίκου Κούνδουρου:

Ο Δράκος (1956)
Οι Παράνομοι (1958)                     
Το Ποτάμι (1959)
Μικρές Αφροδίτες (1963)

Στην πολύ σημαντική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη:
 Το Κορίτσι Με Τα Μαύρα (1956)


Και τέλος θέλω να κάνω μνεία για την αριστουργηματική ερμηνεία του στην εκπληκτική ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη:


Με Τη Λάμψη Στα Μάτια (1966), όπου σε έναν δύσκολο και άκρως θεατρικό ρόλο απέναντι στον Γ. Φούντα και στον Γ. Φέρτη, δίνει ένα πραγματικό ρεσιτάλ υποκριτικής τέχνης.