Μέρες που είναι, μέρες τζόγου δηλαδή για πολλούς, ιδίως από εμάς τους παλαιότερους, θέλω να σας μιλήσω για την ταινία: Ο Χαρτοπαίκτης (The Cincinnati Kid) (1965) σε σκηνοθεσία: Νόρμαν Τζούισον με πρωταγωνιστές: Στηβ Μακ Κουίν ΈντουαρντΡόμπινσον ,ΑνΜάργκρετ , Καρλ Μάλντεν , Τιούσντεϊ Γουέλντ.
Και όπως γράφει στο εξώφυλλο το dvd: «Ο Χαρτοπαίκτης» είναι για το πόκερ ό,τι το «The Hustler» για το μπιλιάρδο: μια εκπληκτική σπουδή χαρακτήρων σε δράση, με τη στόφα του επαγγελματία».Ο Στιβ Μακ Κουίν ενσαρκώνει τον Σινσινάτι Κιντ, έναν ασήμαντο χαρτοπαίκτη που είναι αποφασισμένος να δοκιμάσει την τύχη του στα... υψηλά κλιμάκια του πόκερ! Ο αριστοκρατικός και αμείλικτος Λάνσεϊ Χάουαρντ (Έντουαρντ Τζι Ρόμπινσον), με το παρατσούκλι «Ο Αρχηγός», δέχεται την πρόκληση του Κιντ. Και ο αγώνας αρχίζει... Ο Νόρμαν Τζούισον («Κάτω από τη Λάμψη του Φεγγαριού») ρίχνει μια διεισδυτική ματιά στα άδυτα της χαρτοπαιξίας, δημιουργώντας καθηλωτικό σασπένς με... κάθε ανακάτεμα της τράπουλας! Η Αν Μάργκρετ, ο Καρλ Μάλντεν, ο Ριπ Τορν και η Τζοάν Μπλοντέλ (που κέρδισε το Βραβείο καλύτερου β’ ρόλου του National Board of Review) αλλά και πολλοί άλλοι απαρτίζουν ένα «Full House» αξέχαστων χαρακτήρων.
Και εκείνο που θέλω εγώ να σας μεταφέρω είναι αυτό το κάτι τις που μας συνδέει μερικές φορές με κάποια ταινία και που έχει να κάνει με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες την πρωτοείδαμε. Τη συγκεκριμένη την είχα δει πριν σαράντα τόσα χρόνια στο καφενείο του με ισχυρή χαρτοπαικτική παράδοση χωριού μου. Μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα των τσιγάρων, μικροί και μεγάλοι παρακολουθούσαμε με αγωνία και ένταση το γύρισμα του κάθε φύλλου. Τις εναλλαγές "κέντας" "φουλ" "χρώματος" και συναισθημάτων. Τα πολλαπλά "χτυπήματα" με τις "ρελάνς". Και όλοι μα όλοι ήμασταν με το μέρος του θαρραλέου νεαρού Στηβ Μακ Κουίν που τόλμησε να τα βάλει με τον έμπειρο και πλούσιο Έντουαρντ Ρόμπινσον. Ενώ κρυφά από μέσα μας, μας έτρωγε όλους ο ίδιος φόβος, γιατί πολύ καλά γνωρίζαμε: ότι εδώ δεν είχαμε να κάνουμε με αστυνομικό ή καουμπόϊκο που κέρδιζε η παληκαριά. Αλλά με μια μακριά παρτίδα πόκερ που κέρδιζε η μεγάλη "κάβα" και η πείρα. Σκαμπανεβάσματα πολλά και μεταπτώσεις, ελπίδες και διαψεύσεις με αχ και βαχ στην αίθουσα! Και η επιμονή του φακού στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών στις μάρκες και στα φύλλα!
Μια άκρως συναρπαστική ταινία παρ' ότι χωρίς δράση! Μια ταινία που ζητά ως προαπαιτούμενο από το θεατή: αν όχι την ενασχόληση με τη χαρτοπαιξία, τουλάχιστον τη βασική γνώση του Πόκερ.
2 σχόλια:
Μπορεί να μην είμαι δεινή χαρτοπαίκτρια αλλά σίγουρα είμαι δεινή θαυμάστρια του υπέροχου Steve McQueen! Από τις καλύτερες ταινίες του ''Ο χαρτοπαίκτης'' , που παρότι ας το πούμε αντρική ταινία διαθέτει δύο αξιοπρόσεκτους γυναικείους ρόλους.
Η αλήθεια είναι ότι στις ταινίες με χαρτοπαιξία δεν πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται στο παιχνίδι-οι γνώσεις μου εξαντλούνται στο κουμκαν!- αλλά αφήνω τις εκφράσεις των ηθοποιών να με καθοδηγούν!
@crispy καλησπέρα!
Ευτυχώς ...κάναμε σεφτέ στα σχόλια!!! Νομίζω ότι με τις γνώσεις του πόκερ το σασπένς της ταινίας ανεβαίνει πιο πολύ!
Δημοσίευση σχολίου