Δανία και ...ξερό ψωμί!!!

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Τόμας Βίντερμπεργκ 

Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Λάσε Φόγκελστρομ, Σούσε Βολντ

Και είναι μια ... σταλιά αυτή η χώρα βρε παιδί μου, με το ζόρι μαζεύει 5,5 εκατομμύρια κόσμο. Και όμως, βλέπεις τον κινηματογράφο τους και ...παθαίνεις!  Τολμάω, μάλιστα, να μιλήσω με βεβαιότητα και για λογαριασμό των υπολοίπων θεατών της συγκεκριμένης ταινίας, ότι δηλαδή πρέπει να βγήκανε και αυτοί από το Ιντεάλ με τα ίδια συναισθήματα ψυχικής ευφορίας αυτά που μας προσφέρει στις υψηλές της στιγμές η 7η Τέχνη. Αυτά που κάνουν και εμάς του κολλημένους της σινεφίλ να νιώθουμε υπηρέφανοι για το ...πάθος μας! Γιατί "Το Κυνήγι" δεν είναι μόνο μια καλή ταινία, είναι απλά ...αριστούργημα!
Δεν θέλω να ασχοληθώ με το στόρυ της ταινίας αφού λίγο ως πολύ οι περισσότεροι κάπου θα το έχετε διαβάσει, μόνο θέλω να παραθέσω κάποια διαφωτιστικά στοιχεία για αυτό το κινηματογραφικό φαινόμενο της μικρής αυτής χώρας.
Ο Δανέζικος κινηματογράφος δεν μας προέκυψε ξαφνικά και από το πουθενά. Έχει βαθιές ρίζες μέσα στο χρόνο και μια σταθερή συνέχεια. Έχει τον Καρλ Ντράγιερ που μεγαλούργησε τις δεκαετίες του '40 και του '50 και που θεωρείται ως ο πατέρας όλου του σκανδιναβικού κινηματοράφου, πολλές φορές ο Μπέργκμαν τον ανέφερε ως δάσκαλο του. "Το Κυνήγι" μάλιστα που θυμίζει έντονα τις "Μέρες Οργής", μπορεί να θεωρηθεί και ως μια απότιση φόρου τιμής από τον Βίντεμπεργκ προς τον μεγάλο...παππού του!  
Και αν τώρα εκτός από τον Βίντεμπεργκ και τον μεγάλο Λαρς Φον Τρίερ που με το "Δόγμα '95" της Κοπεγχάγης είπανε ... "φτου κακά" στην απάτη των εντυπωσιασμών με τα ηχητικά και οπτικά εφέ των τεχνικών της εξουσίας του Χόλυγουντ και στροφή στην απλή κάμερα και τους φυσικούς ήχους, ξέρουμε και την Σουζάνε Μπίερ, δεν θα πρέπει να ξαχνάμε και τους προγενέστερους. Τον Γκάμπριελ Άξελ π.χ. που το 1987 με "Το Δείπνο της Μπαμπέτ" κέρδισε το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας αλλά και τον Μπιλ Όγκαστ που τον αμέσως επόμενο χρόνο με το "Πέλε ο Κατακτητής" ξανακέρδισε το ίδιο βραβείο. Μια ταινία, μάλιστα, που είχε κάνει αίσθηση με το θέμα της μιας και ο σκηνοθέτης διαπραγματευόταν την εκμετάλλευση, κατά τον 19ο αιώνα, των Σουηδών μεταναστών από τους συμπατριώτες του. Ο έρημος ο Γιάνναρης με τον "Όμηρο" που πήγε να κάνει το ίδιο πριν μερικά χρόνια για τους Αλβανούς, συνάντησε μια σφοδρότατη αντίδραση από πολλούς ενώ η Χρυσή Αυγή τρομοκρατώντας τις πρώτες μέρες τους θεατές, οδήγησε σε απόσυρση της  ταινίας από τις αίθουσες!
Άλλοι λαοί άλλα ήθη, εδώ έχουνε κρατική σχολή κινηματογράφου που ανθεί και που αν ήτανε μια τέτοια στη χώρα μας θα είχαν λυσσάξει εναντίον της τα ημέτερα μίντια.
Συμβουλή: Μη χάσετε με τίποτα "Το Κυνήγι"!