Η ταινία «Άγρια Συμμορία» παρ’ ότι είχε γυριστεί το 1969 –την ίδια χρονιά με το Easy Rider και το Midnight Cowboy- στην Ελλάδα για ευνόητους λόγους παίχτηκε αμέσως μετά την μεταπολίτευση καθότι είχε να κάνει με μια συμμορία ληστών από το Τέξας που περνούσαν τα σύνορα του Μεξικού και έμπλεκαν με την ντόπια επανάσταση παίρνοντας ενεργό μέρος σε αυτήν.
Ένα θέμα δηλαδή …«φτου κακά!» για τη Χούντα των συνταγματαρχών. Αλλά τόσο γοητευτικό για την επαναστατημένη ακροαριστερή και αναρχοαυτόνομη πλημμυρίδα που κατέλαβε τη χώρα αμέσως μετά την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος. Και όταν μάθαμε, μάλιστα, και κάποια πρόσθετα στοιχεία για το σκηνοθέτη της, αυτή την αντισυμβατική φυσιογνωμία του Χόλλυγουντ που άκουγε στο όνομα Σαμ Πέκινπα και είχε από τη γιαγιά του ινδιάνικες ρίζες, όψη πάνκ και βρισκόταν διαρκώς σε μια μόνιμη σύγκρουση με παραγωγούς και λοιπά σημαντικά στελέχη της κινηματογραφικής βιομηχανίας, μέθυσος και βρομόστομος που όλοι όμως του αναγνώριζαν ένα ιδιαίτερο σκηνοθετικό ταλέντο, τότε η αγάπη μας προς το πρόσωπο του πήρε διαστάσεις λατρείας.
Αρκεί να σας αναφέρω ότι ένας φίλος μου που από παλιά αποσύρθηκε στο χωριό και ασχολήθηκε με την αμπελουργία και οινοποιία υψηλής ποιότητας αλλά σε μικρές ποσότητες που διατίθεται μέσω γνωστών και φίλων, έχει ονομάσει την παραγωγή του: «σειρά Σαμ Πάκινπα» και έχει δώσει στα κρασιά τίτλους των ταινιών του, «Άγρια Συμμορία» είναι το γκαμπερνέ, «Κονβόϋ» το σαρντονέ, «Γκεταγουέη» το μοσχοφίλερο και «Αδέσποτα Σκυλιά» το γκρεναρούζ.
Και όταν μετά καπάκι –παρ’ ότι στο εξωτερικό είχαν προηγηθεί τα «Αδέσποτα Σκυλιά»- ήρθε και το «Γκεταγουέη» η πρώτη ίσως ταινία στην ιστορία του αμερικάνικου σινεμά που οι «κακοί» αλλά τόσο γλυκύτατοι και αγαπητοί στο κοινό Στηβ Μακ Κουήν και Άλι Μακ Γκρόου γλιτώνουν στο τέλος από τους διώκτες τους μπάτσους, τότε είναι που έγινε χαλασμός!
Και αρκετά αργότερα στα τέλη του ’70 ήρθε και η τελευταία του ταινία το περίφημο «Κονβόϋ» με την οποία χλευάζει ανοιχτά και απροκάλυπτα την αμερικάνικη αστυνομία.
Και για να τελειώνω με αυτή τη σύντομη εισαγωγή και κοιτάζοντας τώρα προς τα πίσω μετά από μια μεγάλη σινεφιλική διαδρομή και εμπειρία, βλέπω ότι ο Σαμ Πέκινπα κέρδισε το παιχνίδι του χρόνου που είναι και το ζητούμενο για κάθε σημαντικό σκηνοθέτη. Θα μένει πάντα διαχρονικός γιατί και πολύ καλοφτιαγμένες είναι οι ταινίες του και η σύγκρουση των ανθρώπων με κάθε λογής εξουσίες και νόμους θα είναι αιώνια, αλλά το σπουδαιότερο ο κινηματογράφος του δεν θέτει προαπαιτούμενα και βλέπεται άνετα από όλες τις βαθμίδες των θεατών.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Ο Σαμ Πέκινπα (David Samuel "Sam" Peckinpah) γεννήθηκε στην Καλιφόρνια στις 21 Φεβρουαρίου 1925 και πέθανε στις 28 Δεκεμβρίου του 1984. Μαζί με κάποιους άλλους συναδέλφους του δημιούργησαν κατά τη δεκαετία του 1960 ένα νέο κινηματογραφικό ρεύμα που δεν ακολούθησε τους πεπατημένους παραδοσιακούς κανόνες είτε αυτοί είχαν να κάνουν με τα τεχνικά μέσα είτε με την αφήγηση της ιστορίας.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ (Όσα παίχτηκαν και στην Ελλάδα):
1969. The wild bunch ελληνικός τίτλος: Άγρια Συμμορία
Σενάριο: Walon Green-Sam PeckinpahΦωτογραφία: Lucien Ballard
Μουσική: Jerry Fielding
Ηθοποιοί: William Holden, Ernest Borgnine, Robert Ryan, Edmond O’ Brien, Warren Oates, Jaime Sanchez, Ben Johnson.
1970. The ballad of cable Hogue ελλην.τίτλος: Γύπες πάνω από την έρημο
Σενάριο: John Crawford, Edward Penney
Φωτογραφία: Lucien Ballard
Μουσική: Jerry Goldsmith
Ηθοποιοί: Jason Roberts, David Warner, Strother Martin, Slim Pickens
1971. Straw Dogs ελλην. τίτλος: Αδέσποτα Σκυλιά
Σενάριο: David Zelag Goodman, Sam Peckinpah από το μυθιστόρημα του Gordon Williams: The Siege of Trencher’s Farm
Φωτογραφία: John Coquillon
Μουσική: Jerry Fielding
Ηθοποιοί: Dustin Hoffman, Susan George, Peter Vaughan, David Warner
1972. Junior Bonner ελλην. τίτλος: Ριψοκίνδυνος Καβαλάρης
Σενάριο: Jeb Rosebrook
Φωτογραφία: Lucien Ballard
Μουσική: Jerry Fielding
Ηθοποιοί: Steve McQueen, Ida Lupino, Robert Preston, Ben Johnson
1972 The Getaway ελλην. τίτλος: Γκεταγουέη
Σενάριο: Walter Hill, Amy Jones από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Jim Thomson
Φωτογραφία: Lucien Ballard
Μουσική: Quincy Jones
Ηθοποιοί: Steve McQueen, Ali Mac Grow, Ben Johnson, Sally Struthers
1973 P
at Garret and Billy the Kind ελλην.τιτλος: Μεγάλη Μονομαχία 
Σενάριο: Rudolph Wurlitzer
Φωτογραφία: John Coquillon
Μουσική: Bob Dylan
Ηθοποιοί: James Coburn, Kris Kristofferson, Bob Dylan, Richard Jaeckel
1974 Bring Me the Head of Alfredo Garcia ελλην. Τίτλος: Φέρτε μου το Κεφάλι του
Αλφρέντο Γκαρσια
Σενάριο: Gordon Dawson & Sam Peckinpah
Φωτογραφία: Alex Phillips
Μουσική: jerry Fielding
Ηθοποιοί: Warren Oates, Gig Young, Isela Vega, Robert Weber
1977 Cross of Iron ελλην. τίτλος : Σιδηρούς Σταυρός
Σενάριο: Julius Epstein & Herbert AsmodiΦωτογραφία: John Coquillon
Μουσική: Ernest Gold
Ηθοποιοί: James Coburn, James Mason, Maximilian Schell, David Warner
1978 Convoy ελλην. τίτλος: Κονβόϋ
Σενάριο: B.W.L. Norton βασισμένο στο ομώνυμο τραγούδι του C.W. McCall
Φωτογραφία: Harry Stradling Jnr
Μουσική: Chip Davis
Ηθοποιοί: Kris Kristofferson, Ali MacGraw, Ernest Borgnine, Burt Young, Madge Sinclair
Σημείωση: Δεν έχω δει το "Κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρσία" το οποίο από ό,τι λένε έχει πολλές ομοιότητες με την ταινία του Τόμυ Λι Τζόουνς: "Οι τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα".
11 σχόλια:
Φοβερος και τρομερος ο "Bloody Sam"!
Λατρευω το "Straw Dogs" και "The wild bunch", ενω μου αρεσαν αρκετα τα "Pat Garret and Billy the Kind", "The Getaway", "Cross of Iron" και "Bring Me the Head of Alfredo Garcia", το οποιο οντως μοιαζει λιγο -η υποθεση του βασικα- με το μεταμοντερνο, αριστουργηματικο γουεστερν του Τομι Λι Τζοουνς.
Cult φιγούρα, και πολύ καλός σκηνοθέτης ! Το μόνο του "ελάττωμα" οτι ήταν λίγο μονοδιάστατος, έκανε μόνο "αντρικές" ταινίες.
Η "Άγρια Συμμορία" είναι ένα απο τα αγαπημένα μου western (νομίζω και όλων), και μου αρέσουν πολύ επίσης τα "Straw Dogs" και "Bring Me the Head of Alfredo Garcia", με το απίστευτα συμπαθητικό καθίκι για πρωταγωνιστή !
Τι να πρωτοπεις για τον bloody sam και την ταραχωδη κινηματογραφικη του πορεια.Οπως λες και εσυ,λογω της αντισυμβατικης του ματιας και του αντι-hollywood χαρακτηρα του εχει πολλους οπαδους μεχρι και σημερα,και φυσικα ,κερδισε τη μαχη με τον χρονο-παραμενει "ενοχλητικος". Να προσθεσω οτι ηταν μεγαλος θαυμαστης του Fellini επισης. Το bring me the head ειναι η πιο προσωπικη του ταινια,θα το λατρεψεις,στο εγγυωμαι. Συγχαρητηρια για το αφιερωμα
Συγχαρητήρια φίλε navarino-s για το εξαιρετικό αφιέρωμα σε έναν από τους πιο υποτιμήμενους δημιουργούς στην ιστορία του σινεμά. "The Wild Bunch", "Straw Dogs" τα μεγάλα του αριστουργήματα και ακολουθούν "Bring Me the Head of Alfredo Garcia" και "Cross of Iron". Θεωρείται cult, ήταν αντισυμβατικός, αντιαμερικάνος (δεν είναι τυχαίο πως δεν έχει κερδίσει ούτε ένα Όσκαρ) αλλά θα συμφωνήσω και με τον curious: λίγο μονοδιάστατος.
@Mike
Κοίτα που συμπίπτουμε στα δυο καλύτερα! Και εγώ τα Αδέσποτα Σκυλιά θεωρώ την καλύτερη και θυμάμαι τότε του την είχαν πέσει οι απανταχού φεμινίστριες!
@curious_ape009
Έχεις δίκιο για το "αντρικές" και όπως έγραψα και στον mike, θυμάμαι που οι φεμινίστριες δεν τον πήγαιναν λόγω των Σκυλιών. Όλες του είναι πολύ καλές αλλά στα Σκυλιά κατά την προσωπική μου εκτίμηση πιάνει περισσότερα και πιο βαθειά πράγματα.
@tentas
Αυτό για τον Φελλίνι δεν το ήξερα και σ' ευχαριστώ για την πληροφορία! Όσο για το Φέρτε μου το κεφάλι... να σου πω την αλήθεια είναι από τις ταινίες που δεν έχω δει και περιμένω μήπως σε κανένα αφιέρωμα την πρωτοδώ σε μεγάλη οθόνη! Έτσι βέβαια περίμενα και τη Λάμψη του Κιούπρικ μέχρι που πριν 3 βδομάδες τη βρήκα στο Μοναστηράκι σε dvd και τελικά ...υπέκυψα!
@Monsieur Hullot
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όπως είπα και στον curious πράγματι υπάρχει σε ένα βαθμό αυτό το στοιχείο και καλύτερα θα ήτανε να μην υπήρχε αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις νομίζω ότι τέτοια πράγματα ξεπερνιούνται. Στο Κονβόϋ πάντως έχει τις γυναίκες πολύ μαχητικές και εκτός από την πρωταγωνίστρια εκπληκτική είναι και η γυναίκα του ...γουρουνά!
Λατρεύω Σαμ Πέκινπα. Είχε χαλάσει κόσμο στη δεκαετία του 70. Λατρεύω Κονβόυ, 'Αγρια Συμμορία, και μου αρέσει πολύ το Αδέσποτα Σκυλιά, που , παρεπιπτόντως, είναι κακή μετάφραση, κανονικά ειναι Αχυρένια Σκυλιά, αλλά δεν θα έβγαζε νόημα ο τίτλος.
Ευχαριστούμε για την αναφορά Ναυαρίνο ;-)))
@Ειρήνη Βεργοπούλου
Γειά σου Ειρήνη! Εδώ πουλάκια μου θα σας ξεμπροστιάσω όλες και όλους τους ανυπότακτους!
ότι και να πει κανείς για τον "bloody sam" είναι λίγο...
Δημοσίευση σχολίου