Τις μέρες αυτές πραγματοποιείται στην πόλη το πρώτο φεστιβάλ ιταλικού κινηματογράφου Tutto Italia . Ένα φεστιβάλ το οποίο έχει επιμεληθεί ο κος. Παναγιώτης Τιμογιαννάκης. Ο εν λόγω κριτικός κινηματογράφου είναι βαθύς γνώστης του ιταλικού κινηματογράφου, οπότε δεν είχαμε παρά να εμπιστευτούμε τις επιλογές του. Αρκετός κόσμος συρρέει αυτές τις μέρες στους δύο κινηματογράφους στους οποίους πραγματοποιείται το φεστιβάλ, Έλλη κι Ιντεάλ. Κι αυτό είναι παρήγορο. Όπως επίσης παρήγορη είναι κι η αντίδραση του κόσμου. Έτυχε μετά την προβολή ταινιών που παρακολούθησα , ο κόσμος να ξεσπά σε χειροκροτήματα και τα ενθουσιώδη σχόλια να δίνουν και να παίρνουν! Χθες βράδυ στο Ιντεάλ, μετά την προβολή της ταινίας Tutta la vita davanti η θετική αντίδραση του κόσμου ήταν ακαριαία! Από παντού ακούγονταν σχόλια όπως ''Τι ωραία ταινία'' , ''Εξαιρετική'' , ''Μπράβο''! Είναι πραγματικά πολύ όμορφο το συναίσθημα του να ζεις μετά το τέλος της προβολής μιας ταινίας αυτόν τον ομαδικό ενθουσιασμό!
Η συγκεκριμένη ταινία , που είναι του 2008, δεν παίχτηκε ποτέ στους ελληνικούς κινηματογράφους. Γιατί; Δεν είναι του παρόντος να αναλύσω τους λόγους -που είναι αρκετοί. Το μόνο που τώρα μπορώ να πω είναι ότι τέτοια φεστιβάλ είναι πολύτιμα. Ακριβώς για το λόγο ότι ανακαλύπτουμε διαμαντάκια όπως η ταινία στην οποία αναφέρθηκα. Ταινία που πατά γερά στην παράδοση της comedia all'italiana. Γλυκόπικρη, υπάρχουν αστείες σκηνές υπάρχουν και συγκινητικές. Αιχμηρή, ασκεί κριτική σε κάποια φαινόμενα που έμελλε να πρωταγωνιστήσουν με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Θα ενδιαφέρει ιδιαίτερα απόφοιτους πανεπιστημίων που στριμώχνονται πια για μια ταπεινή θέση σε ημιαπασχολούμενη εργασία. Η ταινία τελειώνει κάπως αισιόδοξα, η ελπίδα φαίνεται πεθαίνει τελευταία (;)!
Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ βλέπω ότι η ταινία προβάλλεται και την Τετάρτη 25/4 (τελευταία μέρα του φεστιβάλ) στο Ιντεάλ, στις 5:30 μ.μ. Σας τη συνιστώ. Όσοι ενδιαφέρεστε μην τη χάσετε.
To trailer της ταινίας εδώ
Η συγκεκριμένη ταινία , που είναι του 2008, δεν παίχτηκε ποτέ στους ελληνικούς κινηματογράφους. Γιατί; Δεν είναι του παρόντος να αναλύσω τους λόγους -που είναι αρκετοί. Το μόνο που τώρα μπορώ να πω είναι ότι τέτοια φεστιβάλ είναι πολύτιμα. Ακριβώς για το λόγο ότι ανακαλύπτουμε διαμαντάκια όπως η ταινία στην οποία αναφέρθηκα. Ταινία που πατά γερά στην παράδοση της comedia all'italiana. Γλυκόπικρη, υπάρχουν αστείες σκηνές υπάρχουν και συγκινητικές. Αιχμηρή, ασκεί κριτική σε κάποια φαινόμενα που έμελλε να πρωταγωνιστήσουν με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Θα ενδιαφέρει ιδιαίτερα απόφοιτους πανεπιστημίων που στριμώχνονται πια για μια ταπεινή θέση σε ημιαπασχολούμενη εργασία. Η ταινία τελειώνει κάπως αισιόδοξα, η ελπίδα φαίνεται πεθαίνει τελευταία (;)!
Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ βλέπω ότι η ταινία προβάλλεται και την Τετάρτη 25/4 (τελευταία μέρα του φεστιβάλ) στο Ιντεάλ, στις 5:30 μ.μ. Σας τη συνιστώ. Όσοι ενδιαφέρεστε μην τη χάσετε.
To trailer της ταινίας εδώ
