Η κερκόπορτα που άνοιξε ο Coelho!!!

Με τη φράση: «Αν θες κάτι με όλη σου την ψυχή, το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να σε βοηθήσει να το πετύχεις!» που είπε ο Paulo Coelho στο βιβλίο του «Ο Αλχημιστής», πιστεύω ότι άνοιξε μια κερκόπορτα στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο μέσα από την οποία πέρασε και περνάει ακόμα το μήνυμα του μοναχικού δρόμου. Κάτι που το εκδοτικό και κινηματογραφικό κατεστημένο φρόντισε αμέσως να υιοθετήσει και μας προέκυψαν οι Χάρυ Πότερ και οι Νταβίντσηδες. Ξεθάφτηκε και ο μακαρίτης ο Τόλκιν με τα δαχτυλίδια του, που είχε «ατυχήσει» σε παλαιότερες εποχές και γενικά βλέπουμε μια αποθέωση του απομονωτισμού που συμφέρει πολύ το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας. Η δουλειά που κάνει η τηλεόραση κλείνοντας τον κόσμο στα σπίτια, βρήκε και ένα καλλιτεχνικό άλλοθι με τα βιβλία αυτά και τις ταινίες.

Και δεν λέω ότι καλά και σώνει φταίει ο Coelho, απλούστατα αυτός βρήκε το timing μέσα στην αποθέωση του καταναλωτισμού και των υπαρξιακών αδιεξόδων να πετάξει αυτή την μπαρούφα και να κάνει το απόλυτο παγκόσμιο μπεστ-σέλλερ. Ότι ακολούθησε μετά ήτανε εύκολο: και ο δρόμος είχε ανοίξει και το σύστημα έσπρωχνε τα πράγματα προς τα εκεί. «Καθίστε στα σπίτια σας!» και όλα θα πάνε ωραία. Κάποιοι μάγοι και κάποια τραγιά, κάποια περίεργα όντα θα ‘ρθούν και θα σας σώσουν.

Γιατί πώς να το κάνουμε ρε παιδιά –και ας ακούγονται αυτά παλιομοδίτικα- όση δύναμη και αν έχει η γραφή και όση εικαστική τελειότητα ο κινηματογράφος, αν δεν υπάρχει και κάποιο κοινωνικό μήνυμα, κάποια υπενθύμιση της δύναμης των ανθρώπων, μια συγκίνηση του αλτρουϊσμού και της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κοινής μοίρας και των αγώνων, δεν γίνεται δυστυχώς τίποτα!

Όλες οι κατακτήσεις της ανθρωπότητας χαθήκανε τα τελευταία είκοσι χρόνια. «Έρχονται δύσκολα χρόνια μέσα στη Γάζα» που λέει και ο ποιητής και ο κόσμος όχι μόνο έχει αδρανήσει τελείως, αλλά με τη βοήθεια των καναλιών, χλευάζει όσα από τα νέα παιδιά μας, έστω και άτσαλα, βγαίνουν στο δρόμο.

Η καταιγίδα, δεν ακούγεται πλέον από μακριά, χτυπάει τώρα τα παραθύρια μας και όλο εκείνο το σύμπαν που λέει ο Coelho μάλλον εναντίον μας έχει συνωμοτήσει!

Σημείωση: μεταγραφή από navarino-s 21.02.2010

H Φοβερή Προφητεία του Kurosawa!!!

Στην προτελευταία του ταινία, μια ταινία σπονδυλωτή που γύρισε το 1990 με τον τίτλο "Όνειρα" (Kurosawa's Dreams) ο μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης  Akira  Kurosawa(1910-1998), στην ενότητα: "Το Βουνό Φούτζι στα Κόκκινα" (Μount Fuji in Red) περιγράφει....αυτό που βλέπουμε να εκτυλίσσεται σήμερα στην Ιαπωνία με τους πυρηνικούς αντιδραστήρες του Φουκουσίμα. Περιγράφει, δηλαδή, μια έκρηξη 6 πυρηνικών αντιδραστήρων  που γίνεται στο βουνό Φίτζι καθώς και τον εφιάλτη με τις σκηνές κόλασης που ακολουθούν.

Παραθέτω το βίντεο χωρίς άλλα λόγια:
 

Γιατί οι γυναίκες ηθοποιοί αποφεύγουν τους κωμικούς ρόλους; !!!

Αν προσέξει κανείς την αναλογία μεταξύ ανδρών και γυναικών στην κατηγορία των λεγόμενων κωμικών ηθοποιών θα παρατηρήσει μια συντριπτική υπεροχή του αντρικού φύλου. Και τούτο πιστεύω δεν είναι τυχαίο και μάλλον πρέπει να οφείλεται στη γυναικεία ιδιοσυγκρασία και ίσως σε αυτό που αποκαλούμε γυναικεία φιλαρέσκεια. Δεν θέλει η γυναίκα να τσαλακώνεται πέφτοντας κάτω ή χτυπώντας τα μούτρα της σε κάποια τζαμαρία.

Και αν παρατηρήσετε αυτές που αποκαλούνται σήμερα ως κωμικοί ηθοποιοί, όπως είναι η Sandra Bullock ή η Jeniffer Aniston, έτσι ατσαλάκωτες και λαμπερές που παραμένουν πάντοτε στους ρόλους τους, μάλλον για παραποίηση της σχετικής έννοιας μιλάμε κάτι που γινότανε κατά κόρον και στον ελληνικό κινηματογράφο με τη Βουγιουκλάκη και την Καρέζη.

Εγώ πιστεύω ότι γυναίκες με στόφα κωμικού ηθοποιού στον παγκόσμιο κινηματογράφο υπήρξαν ελάχιστες. Και σε μια πρώτη έτσι αναδρομή δυο μόνον μπορώ να φέρω στη μνήμη μου:

Τη Shirley Maclaine και την αλησμόνητη Ρένα Βλαχοπούλου τη δική μας. Που εκτός το μεγάλο κωμικό τους ταλέντο δεν δίσταζαν να κουτροβαλήσουν στη σκάλα να φάνε καμιά τούμπα από την καρέκλα ή το κυριώτερο: να αυτοσαρκαστούν για τα μούτρα τους και την ομορφιά τους που είναι και το ζητούμενο για το υψηλό χιούμορ.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας.

Η επέτειος ενός...Δράκουλα!

Στο site ''Σαν σήμερα'' μπορεί να μάθει κανείς πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Όπως ότι σαν σήμερα, 5 του Μάρτη το έτος 1922 , έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους η πρώτη ταινία με θέμα τον...Δράκουλα! Κι αυτή δεν ήταν άλλη από την ταινία  «Νοσφεράτου - Η συμφωνία του τρόμου», του Γερμανού σκηνοθέτη Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου

Η ταινία βασιζόταν στο περίφημο βιβλίο του Μπραμ Στόουκερ ''Δράκουλας'' αλλά επειδή οι δημιουργοί της ταινίας δεν μπορούσαν να πάρουν τα δικαιώματα για την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, άλλαξαν ονόματα και τοποθεσία κι έτσι αντί του γνωστού κόμη Δράκουλα μας προέκυψε ο ....κακάσχημος κόμης Ορλόκ (με τη μορφή του ηθοποιού Μαξ Σρεκ) και το Λονδίνο όπου καταφθάνει ο Δράκουλας στο βιβλίο γίνεται η φανταστική πόλη Βίσμποργκ στην ταινία!

Με αφορμή αυτήν την επέτειο, σκέφτηκα να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στις...δρακουλιάρικες ταινίες! Πολύτιμος βοηθός μου στη διαδρομή θα είναι το εξαιρετικό βιβλίο του Δημήτρη Κολιοδήμου ''Ο Κόμης Δράκουλας στην οθόνη'' από τις εκδόσεις Οξύ.

Η πρώτη ταινία στην οποία εμφανίζεται ο ..πραγματικός Κόμης Δράκουλας είναι η ταινία του 1931 Dracula  του Tod Browning με πρωταγωνιστή έναν από τους δύο ηθοποιούς που συνέδεσαν το όνομα τους με τον αιμοδιψή Καρπάθιο Κόμη, τον Bela Lugosi !

Λέγεται ότι ο Bela έπαθε τέτοιο κόλλημα με το ρόλο του που ποτέ δεν τον ξεπέρασε και μάλιστα όταν πέθανε... θάφτηκε με την κάπα που φορούσε στην ταινία!

Ο δεύτερος ηθοποιός που συνέδεσε το όνομα του με τον Κόμη Δράκουλα δεν είναι άλλος από τον Christopher Lee. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι έχουμε στο νου μας τη δική του φιγούρα όταν μιλάμε για τον Δράκουλα. Ο ίδιος παρόλο που έπαιξε σε μια σειρά ταινιών της περίφημης εταιρίας παραγωγής Hammer με ήρωα τον αγαπητό μας Κόμη, δεν κόλλησε ποτέ σε αυτόν, αντίθετα έφτασε στο σημείο να είναι αρνητικός σε οποιαδήποτε αναφορά στον συγκεκριμένο ρόλο που τον έκανε διάσημο.

Ο Δράκουλας δια χειρός Hammer θεωρείται ο μέχρι στιγμής πιο αιμοσταγής, πιο τρομακτικός, πιο επιβλητικός, πιο... κακός κι ο πιο... γνωστός!

Το 1992 ο Francis Ford Coppola, μετέφερε κι αυτός στην οθόνη το βιβλίο του Bram Stoker, σε μια ταινία που θεωρείται η πιο πιστή διασκευή του βιβλίου. Η ταινία ''Bram Stoker's Dracula'' είναι αναντίρρητα εντυπωσιακή σε όλα : κουστούμια, σκηνικά, εφέ, εξαιρετική απόδοση του βιβλίου, το casting όμως συζητήθηκε πολύ. Τον ρόλο του Κόμη Δράκουλα έπαιξε πολύ πετυχημένα , κατά τη γνώμη μου, ο Gary Oldman (έκπληξη η επιλογή του που δικαίωσε όμως την ταινία). Ο Antony Hopkins στο ρόλο του διώκτη του Δράκουλα, καθηγητή Βαν Χέλσινγκ, ήταν καταπληκτικός. Όμως αντίρρηση υπήρξε για τους δύο άλλους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Keanu Reeves ήταν πολύ αδύναμος ως Τζόναθαν Χάρκερ, κι η Winona Ryder πανέμορφη μεν, λίγη δε για το διπλό ρόλο της Mina/Elisabetta. Η ταινία ευτύχησε ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του σκηνοθέτη της, εν τούτοις οι προγενέστερες επιμένουν στη μνήμη μας. Ας πούμε, όταν κλείνετε τα μάτια σας και φαντάζεστε τον Δράκουλα....ποια φιγούρα σας έρχεται πρώτη στο μυαλό;;;!

Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί διάφοροι Δράκουλες στην μεγάλη οθόνη: Ως αστείοι, σέξι, μοντέρνοι, ερωτύλοι, ακόμα κι ως Αφροαμερικανοί:

Είναι ο επονομαζόμενος....Blacula!

Σύμφωνα με το βιβλίο του κου. Κολιοδήμου, ο Κόμης κατά καιρούς έχει συναντηθεί με τον Φρανκενστάιν, τον...Μπατμαν, τους Αμποτ & Κοστέλο, ακόμα και με τον....Σκούπι Ντου!!!
Έχει πάρει κατά καιρούς τις μορφές των David Niven, Frank Langella, Klaus Kinski, Udo Kier κλπ.
έχει περάσει από διάφορα μέρη του κόσμου, ακόμα και από τα....Εξάρχεια!!!!

Παρεμπιπτόντως ήταν και ζωόφιλος! Διέθετε έναν πιστό σκύλο τον Zόλταν, ο οποίος Ζόλταν εμφανίζεται σε μια εξωφρενική ταινία του 78 κουβαλώντας τα χούγια του αφέντη του!

Η ιστορία του Κόμη Δράκουλα μπορεί κατά καιρούς να παραποιήθηκε και να κακοποιήθηκε, αλλά δεν παύει να παραμένει από τις πιο αγαπημένες και πιο γοητευτικές ιστορίες τρόμου! Και πάντα, οι φαν του κλασικού βιβλίου του Bram Stoker, θα περιμένουμε με αγωνία την επόμενη κινηματογραφική μεταφορά!
Πριν τελειώσω να σημειώσω ότι το βιβλίο του Bram Stoker ''Dracula'' ευτύχησε στην ελληνική του έκδοση με εξαιρετική μετάφραση, από τις εκδόσεις Στοχαστή.